Í gær var undirritaður samningur milli Starfsgreinasambandsins og samninganefndar ríkisins vegna starfsfólks aðildarfélaga SGS hjá ríkisstofnunum. Innihald samningsins er svipað því sem samið var um á hinum almenna vinnumarkaði í vor og mun þessi samningur gilda afturvirkt frá 1. maí en þá rann eldri samningurinn einmitt út.

Heildarkostnaðarhækkun samningsins á samningstímanum nemur rétt tæpum 30% sem er sambærilegt og um var samið fyrir verkafólk á hinum almenna vinnumarkaði fyrr á þessu ári enda má segja að grunnurinn að þessum samingi sé mjög sambærilegur þeim samningi sem þá var gerður. Hinsvegar er rétt að vekja sérstaka athygli á afturvirkni samningsins sem þýðir að starfsmaður í 100% starfi getur verið að fá um eða yfir 150.000 kr. vegna afturvirkninnar.

Sem dæmi um helstu atriði samningsins má nefna:

• Lágmarkslaun verða 300.000 kr. frá 1. júní 2018 fyrir starfsmenn 18 ára og eldri sem hafa starfað fjóra mánuði samfellt hjá sömu stofnun.
• Launataxtar hækka um 25.000 kr. strax í upphafi samningstímans eða að meðaltali um 9,78%.
• Þann 1. júní 2016 hækka launataxtar um 15.000 kr. en auk þess verða gerðar leiðréttingar á launatöflu sem jafngilda 5,9% hækkun.
• Orlofsuppbót hækkar um 21,5% á samningstímanum og verður 48.000 kr. í lok hans.
• Desemberuppbót hækkar um tæplega 21% á samningstímanum og verður 89.000 kr. í lok hans.

Samningurinn verður á næstunni lagður fyrir félagsmenn aðildarfélaga Starfsgreinasambands Íslands. Formaður Verkalýðsfélags Akraness fór í morgun á Heilbrigðisstofnun Vesturlands og kynnti helstu atriði samningins fyrir þeim starfsmönnum sem þar vinna og tilheyra þessum samningi. Í næstu viku mun formaður síðan vera með formlegan kynningarfund með öllum starfsmönnum HVE sem vinna eftir umræddum kjarasamningi og svara spurningum um innihald samningsins. Hér má sjá samninginn í heild sinni.  

Að undanförnu og á liðnum misserum hafa þónokkuð margir skipverjar sem eru á ífisks- eða frystitogurum og tilheyra Verkalýðsfélagi Akraness haft samband við félagið og óskað eftir að kannað verði ítarlega hví í ósköpunum kostnaður vegna internetnotkunar um borð í skipunum er jafnmikill og raun ber vitni. Það er alþekkt að skipverji sé að greiða á mánuði yfir 10.-20.000 kr. þó vissulega séu dæmi um lægri upphæðir. Á ársgrundvelli eru því margir skipverjar að greiða yfir 100.000 kr. fyrir internetnotkun um borð í þessum skipum og hefur félagið því verið að leita eftir upplýsingum um í hverju þessi mikli kostnaður er fólginn.

Félagið sendi erindi til HB Granda sem er nú með málið til skoðunar hjá sér en væntanlega er fyrirtækið að kaupa þessa þjónustu af Radíómiðlun. Samkvæmt upplýsingum félagsins þá á þessi mikli kostnaður að vera vegna kaupa á þjónustu um gervihnött sem öll samskipti fara í gegnum. Heildarkostnaður á frystitogara fyrir internetnotkun virðist vera á bilinu 300-350 þúsund á mánuði eða sem samsvarar yfir 4 milljónum á ársgrundvelli. Á ísfiskstogurunum er þessi upphæð eitthvað lægri en skipverjarnir á þessum skipum greiða í kringum 70% af þessum kostnaði.

Það hlýtur að vera hægt að láta kanna ítarlega í hverju þessi mikli kostnaður er fólginn og jafnvel að kanna hvort hægt sé að láta bjóða þessa þjónustu út til að lækka kostnaðinn. Internettenging um borð í þessum skipum er mjög mikilvæg skipverjum til að vera tengdir við umheiminn ef þannig má að orði komast og var mikið framfaraskref þegar þetta varð að veruleika á sínum tíma. En það þýðir ekki að sjómenn séu tilbúnir að borga hvað sem er fyrir þessa þjónustu og því þarf að leita allra leiða til að sjá hvað veldur þessum mikla kostnaði og hvort hægt sé að ná honum niður án þess að skerða þjónustu.  

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni vísaði Verkalýðsfélag Akraness kjaradeilu félagsins vegna samnings við Akraneskaupstað til ríkissáttasemjara fyrir skemmstu. Ríkissáttasemjari boðaði til fundar sem haldinn var í morgun og var farið yfir þá stöðu sem upp er komin en það er ljóst að lítið sem ekkert hefur þokast þrátt fyrir að kjarasamningur við sveitarfélögin hafi runnið út 1. maí síðastliðinn.

Formaður VLFA greindi frá því að félagsmenn sem taka laun eftir kjarasamningi við sveitarfélögin séu orðnir langþreyttir á hversu langan tíma tekur að ganga frá kjarasamningi. Á fundinum í morgun var hinsvegar gengið frá samkomulagi um að ef að samningurinn klárast í þessum mánuði muni hann gilda frá 1. maí. Af þessari ástæðu var ákveðið að hittast aftur miðvikudaginn 14. október og fara yfir stöðuna en væntanlega fer að sjást til lands hvað þetta varðar enda er kröfugerðin byggð á því að starfsfólk sveitarfélaganna fái sambærilegar hækkanir og verkafólk á hinum almenna vinnumarkaði sem er að taka laun eftir taxtakerfum.

Hinsvegar eru ljón í veginum sem tengjast sérákvæðum sem félagið er með en þar eru nokkur atriði sem ágreiningur er um. Það er morgunljóst að ef ekki næst sátt við fulltrúa Akraneskaupstaðar hvað þau mál varðar mun félagið grípa til aðgerða til að knýja þau atriði fram. Enda eru þessi sérákvæði réttlætismál og skipta þá félagsmenn sem um ræðir umtalsverðu máli.

Það er alveg ljóst að félagið mun þurfa að funda með forsvarsmönnum Akraneskaupstaðar til að fara yfir og ganga frá þeim ágreiningi sem uppi er hvað sérákvæðin varðar.

Staðan er því þannig að ef ekkert verður búið að gerast á fundinum 14. október þá er allt eins líklegt að félagið muni slíta viðræðum og boða til fundar þar sem tekin yrði ákvörðun um til hvaða aðgerða yrði gripið. Á þessari stundu er ótímabært að segja til um hvort meiri eða minni líkur séu á að það gerist en við skulum vona það besta og að gengið verði frá kjarasamningi sem starfsmenn Akraneskaupstaðar verða sáttir með.

Verkalýðsfélag Akraness hefur vísað deilu félagsins við Samband íslenskra sveitarfélaga til ríkissáttasemjara. Sá samningur sem um ræðir er samningur sem starfsmenn Akraneskaupstaðar sem tilheyra Verkalýðsfélagi Akraness vinna eftir. Umræddur kjarasamningur rann út 1. maí síðastliðinn en Verkalýðsfélag Akraness lagði fram ítarlega kröfugerð á fundi þann 10. ágúst síðastliðinn. Niðurstaðan af þeim fundi var að fulltrúar Sambands íslenskra sveitarfélaga ætluðu að heyra í "stóru félögunum" fyrst og ræða síðan við VLFA. Núna einum og hálfum mánuði síðar hefur félagið engin viðbrögð fengið við kröfugerðinni né fengið neinar upplýsingar um hvort kjarasamningur sé í burðarliðnum við önnur stéttarfélög. Því er félaginu nauðugur einn kostur að vísa deilunni til ríkissáttasemjara.

Það liggur algjörlega fyrir að kjör ófaglærðra starfsmanna hjá sveitarfélögunum eru hvað lökust á íslenskum vinnumarkaði um þessar stundir og því gríðarlega mikilvægt að kjör þeirra verði lagfærð umtalsvert í komandi kjarasamningum. Í bréfi til ríkissáttasemjara kemur fram að það gildi ekki sömu lögmál fyrir ófaglært starfsfólk sveitarfélaganna eins og tíðkast vítt og breitt um landið í ráðhúsum þar sem starfsfólk þar semur um allskyns aukagreiðslur eins og til dæmis fasta yfirvinnu, ferðapeninga og önnur hlunnindi. Slíku er alls ekki til að dreifa hvað ófaglært fólk varðar og því afar mikilvægt að launataxtar ófaglærðs fólks hjá sveitarfélögunum verði lagfærðir umtalsvert í komandi kjarasamningum.