• Þjóðbraut 1, 300 Akranes
  • Mán - Fim: 8:00 - 16:00, Föstudaga 08:00 - 15:15
Fréttir

Fréttir

26
Aug

Fundur með starfsmönnum Norðuráls í Bíóhöllinni

Það er ekki hægt að segja að útlitið sé ýkja bjart hvað varðar lausn á kjaradeilu Verkalýðsfélags Akraness við forsvarsmenn Norðuráls. Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá ber himin og haf á milli deiluaðila, miðað við það tilboð sem forsvarsmenn Norðuráls lögðu fram samningafundinum á mánudaginn var.

Krafa Verkalýðsfélags Akraness og starfsmanna er jöfnuður á við verksmiðjur í sambærilegri starfsgrein, en launamunur á milli Alcan, Fjarðaál og Elkem Ísland er sláandi eins og margoft hefur komið fram hér á heimasíðunni.  Í fyrradag gekk Alcan frá samningi við sína starfsmenn og er launamunur Norðuráls og Alcan eftir samninginn orðinn 12% og ef tekið er tillit til stóriðjuskólans sem Alcan býður sínu starfsfólki uppá er launamunurinn 23%. 

Launamunurinn á milli Elkem Ísland og Norðuráls er 11% en búið er að semja fyrir starfsmenn Elkem og síðan er launamunurinn á milli Fjarðaáls og Norðuráls á bilinu 15% og uppí allt að 30%

Á þessu sést að staðan er ekki ýkja björt og lausn á þessari erfiðu deilu ekki í sjónmáli og það er formanni Verkalýðsfélags Akraness algerlega hulin ráðgáta hví í ósköpunum forsvarsmenn og eigendur Norðuráls halda að þeir komist upp með að greiða langtum lægri laun en sæmbærilegar verksmiðjur hér á landi.  Ef eigendur Norðuráls halda að formaður VLFA og starfsmenn hafi þolinmæði til að sætta sig við að rekin sé einhver láglaunastefna ár eftir ár í Norðuráli þá er það mikill misskilningur vegna þess að þolinmæðin er gjörsamlega að þrotum komin.

Eins og áður sagði þá var gengið frá nýjum kjarasamningi við Alcan í fyrradag og mun atkvæðagreiðslu um þann samning ljúka 8. september og í beinu framhaldi af þeirri niðurstöðu mun formaður Verkalýðsfélags Akraness boða til fundar með starfsmönnum í Bíóhöllinni þar sem sem farið verður yfir þá grafalvarlegu stöðu sem upp er komin og það verða starfsmenn sjálfir sem munu taka ákvörðun um hvert framhaldið verður í þessum viðræðum.  En það hefur verið gríðarlega jákvætt að finna þá miklu samstöðu sem ríkir á meðal starfsmanna í þessari erfiðu deilu og greinilegt að starfsmenn Norðuráls sætta sig ekki við þessa mismunun stundinni lengur.

Rétt er að geta þess að sú bókun sem Verkalýðsfélag Akraness náði í gegn í síðasta samningi er gríðarlega mikilvæg í þessari erfiðu deilu.  En bókunin tryggir með afgerandi hætti að ávalt skuli launaliðir kjarasamnings Norðuráls gilda frá þeim tíma sem samningar renna út. Með öðrum orðum, starfsmenn eru tryggðir fyrir því að þótt samningar dragist á langinn þá munu þeir gilda frá þeim tíma sem fyrri samningur rann út.

Fundurinn í Bíóhöllinni verður auglýstur mjög vel þegar nákvæm dagsetning liggur fyrir.

25
Aug

Ferð eldri félagsmanna í undirbúningi

Á skrifstofu félagsins stendur nú sem hæst undirbúningur fyrir dagsferð eldri félagsmanna, en árlega býður félagið félagsmönnum sínum 70 ára og eldri ásamt mökum í slíka ferð. Þessi ferð hefur verið afskaplega vinsæl og venjulega taka yfir 100 manns þátt í henni. Síðustu ár hefur t.a.m. verið farið um Reykjanesið, Snæfellsnes, Suðurlandið og í fyrra var farið til Vestmannaeyja.

Verið er að leggja lokahönd á dagskrána, en í ár er dagsferðin fyrirhuguð föstudaginn 9. september og er ferðinni heitið til Reykjavíkur undir dyggri leiðsögn Björns Finsen. Áð verður á ýmsum stöðum og boðið upp á hádegisverð og síðdegishressingu.

Í næstu viku fá félagsmenn VLFA 70 ára og eldri sent boðsbréf þar sem nánari upplýsingar um ferðatilhögun og skráningu koma fram.

23
Aug

Starfsmenn Norðuráls sárir og reiðir

Það er óhætt að segja að starfsmenn Norðuráls séu sárir og reiðir vegna þeirra tíðinda sem bárust af samningafundinum í gær, en eins og fram kom hér á heimasíðunni þá lögðu forsvarsmenn fyrirtækisins fram tilboð sem gerði ráð fyrir launahækkun í krónum talið frá 15.000 upp í rúmar 30.000 krónur. Þetta er fjarri því að jafna þann gríðarlega launamun sem ríkir nú á milli verksmiðjanna Fjarðaráls og Norðuráls.

Það ríkir ekki aðeins mikill launamunur á milli þessara tveggja fyrirtækja heldur er einnig umtalsverður launamunur á milli Norðuráls og Elkem Íslands og nemur sá launamunur að teknu tilliti til vinnustundafjölda allt að 11%. Einnig ríkir töluverður launamunur á milli Alcan í Straumsvík og Norðuráls og nemur sá launamunur nú hjá almennum starfsmanni sem ekki hefur lokið stóriðjunámi 3%. Að teknu tilliti til stóriðjunámsins er þessi launamunur 13%, en um 200 starfsmenn Alcan hafa lokið stóriðjunámi.

Eins og áður sagði, þá eru starfsmenn sárir og reiðir yfir því skilningsleysi sem forsvarsmenn fyrirtækisins sýna starfsmönnum því það er óþolandi með öllu að Norðurál skuli ávalt vera það fyrirtæki sem býður starfsmönnum sínum hvað lökustu kjörin. Það getur ekki verið neitt eðlilegra en að gera kröfu um jöfnun við álfyrirtæki sem einungis hefur starfað í 4 ár, eins og Fjarðaál, því hvorki formaður Verkalýðsfélags Akraness né starfsmenn skilja hví í ósköpunum starfsmenn Norðuráls eigi að njóta lakari kjara svo nemur tugum þúsunda á mánuði.

Verkalýðsfélag Akraness hefur barist fyrir því í síðustu kjarasamningum að útrýma þessum launamuni á milli Alcan og Norðuráls og hefur orðið nokkuð ágegnt í þeirri baráttu þótt þetta hafi ekki tekist að fullu eins og áður sagði. En það er grátbroslegt að heyra rök forsvarsmanna Norðuráls varðandi kröfu félagsins um jöfnun við Fjarðaál, en rökin byggjast á því að þar sem Fjarðaál sé á landsbyggðinni sé ekki grundvöllur fyrir því að miða við Fjarðaál. Þessi ummæli eru undarleg í ljósi þess að þegar að félagið barðist fyrir jöfnun launa við Alcan í Straumsvík t.d. árið 2005 þá voru rök forsvarsmanna Norðuráls þau að ekki væri hægt að miða við launakjör í höfuðborgarsvæðinu þar sem Norðurál væri á landsbyggðinni, eða nánar tilgetið á Vesturlandi.

Það er alveg ljóst að starfsmenn og VLFA ætla  og munu ekki sætta sig öllu lengur við þessa mismunun og verður hart barist til að knýja fram þessa sanngjörnu kröfu og hafa m.a. heyrst raddir frá starfsmönnum um að best sé að bíða þar til kjarasamningurinn rennur út í heild sinni í lok árs 2014 en þá mun verkfallsrétturinn koma inn. Að sjálfsögðu er það skylda samningsaðila að finna lausn á þessari erfiðu deilu, en það liggur fyrir að það þarf að verða alger hugarfarsbreyting hjá forsvarsmönnum fyrirtækisins til að svo verði. Skyldu forsvarsmenn álfyrirtækja hér á landi bera launakjör sín saman eins og við höfum nú verið að gera gagnvart almennum starfsmönnum? Svar formanns félagsins við þessari spurningu er já, vegna þess að samkvæmt tekjublaði frjálsrar verslunar eru launakjör forstjórna Norðuráls, Alcan og Fjarðaáls öll á svipuðu róli. En það vekur hins vegar athygli formanns að forstjóri Norðuráls trónir á toppnum þótt álverksmiðja Norðuráls sé stödd á Vesturlandi.

Eins og áður hefur komið fram hefur enginn fundur verið ákveðinn en formaður reiknar með því að funda með starfsmönnum fljótlega þar sem farið verður yfir þessa stöðu sem upp er komin enda er málið einfalt. Það verða starfsmennirnir sjálfir sem taka ákvörðun um þær leiðir sem farnar verða.

22
Aug

Árangurslaus fundur í kjaradeilu Norðuráls

Rétt í þessu var að ljúka samningafundi vegna launaliðar í kjarasamningi Norðuráls í húsakynnum Ríkissáttasemjara. Það er skemmst frá því að segja að fundurinn var því miður árangurslaus, en eins og margoft hefur komið fram hér á heimasíðunni þá gera starfsmenn kröfu um jöfnuð á launakjörum á við starfsmenn Fjarðaáls.

Eins og einnig hefur komið fram hér á síðunni þá hefur skrifstofa Verkalýðsfélags Akraness unnið að launasamanburði milli Fjarðaáls og Norðuráls og eftir að gengið var frá kjarasamningi við starfsmenn Fjarðaáls þá er launamunur milli þessara fyrirtækja frá tæpum 16% upp í rúm 30% eftir því við hvaða launaflokka er miðað. Algengt er að launamunurinn sé í krónum talið frá 70.000 krónum og upp í allt að 100.000 krónur. Þetta er launamunur sem starfsmenn og Verkalýðsfélag Akraness geta ekki undir nokkrum kringumstæðum sætt sig við. Því byggist krafan, eins og áður sagði, á því að farið verði í greiningarvinnu á því hvernig þessum launamuni skuli eytt.

Það er skemmst frá því að segja að þessari kröfu samninganefndarinnar stéttarfélaganna var hafnað alfarið, en hins vegar lögðu forsvarsmenn Norðuráls fram tilboð sem er í anda þess sem um var samið á hinum almenna vinnumarkaði þ.e.a.s. 4,25% grunnkaupshækkun frá 1. september 2011, auk 3% hæfnisálags fyrir starfsmenn sem hafa starfað í 3 ár eða lengur og uppfylla kröfur um frammistöðu og hæfni í starfi, góða öryggishegðun, virðingu fyrir reglum fyrirtækisins og mætingu. Þeir sem uppfylla þessi skilyrði eiga skv. þessu tilboði rétt á að fá 3% hækkun á grunnlaun. Í þessu tilboði eiga síðan laun að hækka um 3,5% 1. jan 2012, 3,25% 1. jan 2013 og 3% 1. jan 2014. Rétt er að geta þess að í þessu tilboði er talað um að launahækkanirnar gildi frá 1. september 2011, þrátt fyrir að til sé bókun hjá Ríkissáttasemjara sem kveður á um að launahækkanir skuli gilda frá 1. janúar 2011. Norðurál býður hins vegar eingreiðslu að andvirði fastra mánaðarlauna í viðkomandi launaflokki til handa þeim sem eru í starfi í september 2011. Þetta eitt og sér myndi þýða það að sumarafleysingamenn og þeir sem látið hafa af störfum á árinu munu ekki fá leiðréttingu aftur í tímann eins og áðurnefnd bókun hjá Ríkissáttasemjara kveður á um.

Einnig kemur fram í þessu tilboði að Norðurál hefur í hyggju að koma á formlegu starfsnámi sem myndi gefa starfsmönnum að afloknu námi 5% grunnlaunahækkun og að loknu framhaldsnámi myndi koma 3% launahækkun. Rétt er að geta þess að bæði Alcan í Straumsvík og Fjarðaál starfrækja nú þegar slíka skóla og gefur stóriðjunámið hjá Alcan í Straumsvík 10% launahækkun og framhaldsnámið gefur 4% til viðbótar. Í Fjarðaáli var samið um að grunnnám stóriðjuskólans skuli gefa 5% og framhaldsskólinn 5% til viðbótar. Á þessu sést að þetta tilboð um stóriðjuskólann af hálfu Norðuráls er lakara en hinar tvær verksmiðjurnar bjóða nú þegar.

Tilboð Norðuráls í heild sinni má sjá hér.

En hvað þýðir þetta tilboð Norðuráls í krónum og aurum? Jú, byrjandi mun hækka um rétt rúmar 15.000 kr. á mánuði og eins árs taxtinn um rúmar 17.000 kr. Þeir starfsmenn sem hafa náð 3ja ára starfsaldri og uppfylla skilyrðin um hæfnisálagið munu hækka frá 30.000 kr. upp í 33.000 eftir því hversu langur starfsaldurinn er. Eins og sést þýðir þetta að það yrði áfram tugþúsunda launamunur á milli Fjarðaáls og Norðuráls og það er alveg morgunljóst að þetta er eitthvað sem er gjörsamlega útilokað og ætla starfsmenn og Verkalýðsfélag Akraness ekki að sætta sig við slíkt enda eru engar forsendur fyrir því.

Í raun og veru hefur nú slitnaði upp úr þessum samningaviðræðum og hefur ekki verið boðað til annars fundar, enda í raun og veru ástæðulaust að setjast niður á meðan himinn og haf ber á milli samningsaðila eins og staðan er núna.

19
Aug

Eftirvænting á meðal starfsmanna Norðuráls

Næsti samningafundur vegna kjarasamnings Norðuráls verður haldinn mánudaginn 22. ágúst kl. 10 og verður fundurinn í húsakynnum ríkissáttasemjara. Síðasti fundur var haldinn þann 4. júlí og var sá fundur algjörlega árangurslaus en eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá bjóða forsvarsmenn Norðuráls starfsmönnum sínum einungis það sama og um var samið á hinum almenna vinnumarkaði í anda hinnar margfrægu samræmdu launastefnu. Í því tilboði kveður á um launahækkanir upp á 4,25%, 3,5% og 3,25% á þremur árum eða sem nemur rétt um 11%.

Krafa Verkalýðsfélags Akraness er hvellskýr en hún byggist á þeim kjarasamningi sem um var samið hjá starfsmönnum Fjarðaáls ekki alls fyrir löngu. Þar var gengið frá mjög ríflegum samningi til handa starfsmönnum og hefur launasamanburður sem unninn hefur verið sýnt fram á að munur á milli launa í Fjarðaáli og Norðuráli getur í einstaka tilfellum numið yfir 30%. Algengur launamunur er frá 15% og upp í eins og áður sagði 30%. Það er morgunljóst að hvorki Verkalýðsfélag Akraness né starfsmenn Norðuráls munu undir nokkrum kringumstæðum samþykkja annað en að launakjör í þessum tveimur verksmiðjum verði með sambærilegum hætti enda kom það skýrt fram á gríðarlega fjölmennum fundi sem haldinn var í Bíóhöllinni. Þar mættu yfir 250 manns og var samþykkt með dynjandi lófaklappi að hvika hvergi frá þessari sanngjörnu kröfu - sömu laun og greidd eru í Fjarðaáli.

Forsvarsmenn Norðuráls hafa að undanförnu verið að funda með starfsmönnum sínum og hefur komið fram á þeim fundum að þeir telji að launamunur á milli Norðuráls og annarra sambærilegra verksmiðja sé mun minni heldur en Verkalýðsfélag Akraness heldur fram. Þessu vísar formaður félagsins algjörlega á bug og stendur fast við þann launasamanburð sem hann hefur unnið en hann hefur kynnt forsvarsmönnum fyrirtækisins þennan samanburð.

Það er alveg ljóst að mikil eftirvænting ríkir hjá starfsmönnum Norðuráls en einnig er kraumandi reiði yfir því að launakjör í Norðuráli hafa ætíð verið lakari en í öðrum verksmiðjum og sem dæmi þá eru bæði Alcan í Straumsvík og núna Fjarðaál komin með svokallaðan stóriðjuskóla sem veitir starfsmönnum að afloknu námi um og yfir 10% launahækkun. Það má segja að núna sé loftið orðið rafmagnað yfir þeirri spennu sem hefur myndast í þessum kjaraviðræðum og er spurning hvort forsvarsmenn Norðuráls geti ekki farið að nýta þá raforku. Það er ekki að ástæðulausu að andrúmsloftið sé rafmagnað á meðal starfsmanna í ljósi þeirra bláköldu staðreynda að starfsmenn hafa verið án launahækkana frá síðustu áramótum en þá rann launaliður samningsins út.

Það er í raun og veru óskiljanlegt að fyrirtæki eins og Norðurál sem er starfandi í útflutningi skuli ekki vera tilbúið til að koma með sambærilegar hækkanir og um var samið í Fjarðaáli í ljósi þeirra staðreynda að fyrirtækinu hefur gengið gríðarlega vel vegna gengisfalls íslensku krónunnar og hækkaðs heimsmarkaðsverðs á áli. Eins og áður sagði þá mun Verkalýðsfélag Akraness koma þeim skilaboðum skýrt til forsvarsmanna fyrirtækisins á fundinum á mánudaginn að einungis jöfnun kjara við Fjarðaál muni koma til greina í þessum kjarasamningum og frá þeirri kröfu verður ekki kvikað af hálfu félagsins né starfsmanna enda um sanngjarna kröfu að ræða.

15
Aug

Hvernig er hægt að tapa 4,4 milljörðum á einu olíufélagi

Formaður spyr hvernig það megi vera að lífeyrissjóðir launafólks nái að tapa 4.400 milljónum og það á einu olíufélagi. Hvaða tryggingar og veð lágu eiginlega á bakvið þessar gríðarlegu skuldir N1 við lífeyrissjóðina? Er það tilfellið að tryggingar hafi verið litlar sem engar?

Það er ekki bara að lífeyrissjóðirnir hafi tapað 4,4 milljörðum á N1 heldur liggur í loftinu einnig tap lífeyrissjóðanna á skuldabréfum í Símanum og hef ég tryggar heimildir fyrir því að alla vega einn lífeyrissjóður er byrjaður að færa skuldir Símans niður hjá sér. Rétt er að rifja það upp að á árinu 2006 fór fram skuldbréfaútboð hjá Símanum uppá 15 milljarða og gera má ráð fyrir að lífeyrissjóðir launafólks hafi verið stórkaupendur í því útboði og því verður fróðlegt að fylgjast með því hvort næsti skellur hjá íslensku launafólki liggi í afskriftum á skuldabréfum í Símanum.

Ekki stendur á stjórnendum lífeyrissjóðanna að krefja sjóðsfélaga sem taka lán hjá sjóðunum um tryggingar í bak og fyrir og eru sjóðsfélagar girtir upp yfir haus með greiðslumati, tryggu veði, verðtryggingu og sjálfskuldarábyrgð. En á sama tíma var verið að kaupa skuldabréf af fyrirtækjum með engri tryggingu annarri en útblásnum efnahagsreikningum fyrirtækjanna, efnahagsreikningum sem voru stútfullir að lofti eins og sagan hefur sýnt okkur.

800 milljarða tap

Hvað hefur Guðmundur Ólafsson, hagfræðingur við Háskóla Íslands ekki sagt, jú hann telur að lífeyrissjóðirnir hafi tapað allt 800 hundruð milljörðum í kjölfarið á hruninu.

Á þeirri forsendu einni saman er með ólíkindum að ekki hafi farið fram rannsókn á starfssemi og fjárfestingastefnu lífeyrissjóðanna og þá óháð rannsókn, ekki rannsókn sem lífeyrissjóðirnir sjálfir stjórna og kosta. Hvað sagði ekki í Rannsóknarskýrslu Alþingis bindi 8 á bls. 77 „Margt er óljóst um stöðu lífeyrissjóðanna og starfshætti þeirra en málefni þeirra kalla á sérstaka rannsókn sem ekki er unnt að gera af rannsóknarnefnd Alþingis“

Formaður félagsins trúir því ekki að íslenskt launafólk sem á og greiðir í þessa lífeyrissjóði ætli að sætta sig við að ekki fari fram óháð rannsókn og ég hreinlega krefst þess að farið verði í ítarlega rannsókn á starfsemi lífeyrissjóðanna.

Hvað kom ekki fram í skýrslutöku Gunnars Páls Pálssonar fyrrverandi formanns VR, stjórnarmanns í lífeyrissjóði Verslunarmanna og í stjórn Kaupþings hjá rannsóknarnefnd Alþingis:

...að lífeyrissjóðirnir hafi í raun ekkert haft í hinar stóru fjármálastofnanir og þeir hefðu þurft að reisa sér miklu betri varnarmúr, að byggja um fagþekkingu, byggja upp skoðanaskipti innan hópsins, til þess að standast þetta svaka mótvægi sem fjármálalífið var.“ 

Einnig kemur fram í skýrslunni að:

„Gunnari Páli Pálssyni finnst eftir á að hyggja of mikil þjónkun hafa verið hjá lífeyrissjóðunum við viðskiptalífið, ekki síst vegna þátttöku atvinnurekenda í stjórnun sjóðanna. Fyrirtækjasamsteypurnar hafi gjarnan verið sterkar í samtökum atvinnurekenda og Gunnar Páll segist hafa haft á tilfinningunni að þær hnipptu í sína fulltrúa.“

Formaður VLFA hefur í gegnum tíðina ítrekað bent á hví í ósköpunum atvinnurekendur séu í stjórnum lífeyrissjóðanna. Nægir þessi staðfesting frá Gunnari Páli Pálssyni ekki til að þess að sjá að atvinnurekendur eru fyrst og fremst að hugsa um eigin hag og vilja hafa gott aðgengi að fjármagni úr sjóðum lífeyrissjóðanna eins og sagan hefur nú sýnt okkur. Hvað er Gunnar Páll að meina þegar hann segir við rannsóknarnefndina að Fyrirtækjasamsteypurnar hafi gjarnan verið sterkar í samtökum atvinnurekenda og Gunnar Páll segist hafa haft á tilfinningunni að þær hnipptu í sína fulltrúa.

Formaður félagsins telur að allflestir sjóðsfélagar í lífeyrissjóðum landsmanna séu sammála því að það verði að hefja tafarlaust rannsókn á starfsemi lífeyrissjóðanna og það óháð eins og rannsóknarnefnd Alþingis hefur bent á að þurfi að framkvæma.

Þetta er lífeyrir launafólks sem verið er að sýsla með og það eru sjóðsfélagar sem eiga þessa fjármuni og á þeirri forsendu krefst ég þess að Alþingi Íslendinga sjái til þess eins og þeir hafa lofað að fram fari óháð rannsókn á lífeyrissjóðunum og hagsmunir launafólks verði einu sinni hafðir að leiðaljósi.

12
Aug

Eigendur Norðuráls, vaknið af Þyrnirósarsvefninum!

Starfsmenn Norðuráls sætta sig ekki við þennan gríðarlega launamunStarfsmenn Norðuráls sætta sig ekki við þennan gríðarlega launamunAlla síðustu viku hafa forsvarsmenn Norðuráls fundað með starfsmönnum fyrirtækisins þar sem hin ýmsu mál hafa verið til umræðu. Meðal annars hefur framtíðarstefna fyrirtækisins verið rædd, tryggingamál og síðast en ekki síst kjaramál. Fjölmargir starfsmenn Norðuráls hafa haft samband við formann félagsins eftir þessa fundi og lýst yfir gremju sinni vegna þess að verið sé að láta í veðri vaka að launamunur á milli Norðuráls og annarra stóriðjufyrirtækja sé oft á tíðum sáralítill.

Eins og margoft hefur komið fram hér á heimasíðunni þá hefur skrifstofa Verkalýðsfélags Akraness unnið samanburð á þeim stóriðjum sem eru starfræktar hér á landi en þær eru meðal annars Alcan, Elkem Ísland og Fjarðaál. Í þessum samanburði kemur hvellskýrt fram að launakjör í Norðuráli eru lökust af þessum verksmiðjum og í sumum tilfellum munar tugum prósenta. Launamunur á milli Alcan í Straumsvík og Norðuráls er í dag, án stóriðjuskóla, um 3% en báðar þessar verksmiðjur eiga eftir að ganga frá sínum kjarasamningum. Rétt er að geta þess að ef tekið er tillit til þess sem Alcan býður upp á, sem er svokallaður stóriðjuskóli, þá nemur launamunurinn um 13% en það eru um 200 starfsmenn Alcan af tæpum 300 sem hafa lokið þessu námi sem veitir starfsmönnum um 10,5% launahækkun. Launamunurinn milli Elkem Ísland og Norðuráls er einnig sláandi en þó er rétt að geta þess að Elkem Ísland hefur gengið frá sínum kjarasamningi. Í dag er launamunurinn á milli Elkem Ísland og þeirra starfsmanna sem starfa á vöktum í Norðuráli 12%. Hjá dagvinnumönnum er munurinn hins vegar töluvert meiri og nemur hann allt að 17%.

Eins og einnig hefur komið fram hér á heimasíðunni þá hefur Fjarðaál samið við starfsmenn sína nýverið og var sá samningur verulega góður fyrir hönd starfsmanna. Langflestir starfsmenn voru settir í launaflokk sem nefnist framleiðslumaður 3 en það eru um 84% verkamanna sem tilheyra þessum launaflokki. Að teknu tilliti til þessa launaflokks nemur launamunurinn á milli Fjarðaáls og Norðuráls frá tæpum 16% upp í tæp 22% eða frá 69.000 kr. upp í 83.500 kr. á mánuði. Hjá iðnaðarmönnum er launamunurinn ennþá meiri og fer í sumum tilfellum yfir 30%. Tæp 80% iðnaðarmanna var raðað inn í launaflokk sem nefnist iðnaðarmaður 4 sem gerir það að verkum að launabilið á milli iðnaðarmanna í Fjarðaáli og Norðuráli getur numið allt að 100 þúsund krónum á mánuði.

Á þessari forsendu ríkir gríðarleg gremja á meðal starfsmanna Norðuráls yfir að hlusta á forsvarsmenn fyrirtækisins gefa í skyn að sáralítill launamunur sé á milli Norðuráls og annarra stóriðjufyrirtækja. Það er morgunljóst að hvorki Verkalýðsfélag Akraness né starfsmenn munu sætta sig við þennan gríðarlega launamun öllu lengur og formaður vill koma skýrum skilaboðum til forsvarsmanna Norðuráls og eigenda að krafa félagsins og starfsmanna er sú að þessum launamun verði eytt alfarið í komandi kjarasamningum. Það getur ekki verið að forsvarsmönnum fyrirtækisins finnist það eðlilegt að starfsmenn Norðuráls séu þetta langt á eftir í launakjörum á við starfsbræður þeirra í öðrum stóriðjum.

Næsti fundur í kjaradeilunni verður haldinn þann 22. ágúst í húsakynnum ríkissáttasemjara og bera starfsmenn og formaður félagsins þá von í brjósti að forsvarsmenn fyrirtækisins fari að vakna af þeim Þyrnirósarsvefni sem þeir hafa sofið þegar kemur að þessum mikla launamun. Enda eins og áður sagði munu og ætla starfsmenn Norðuráls og Verkalýðsfélag Akraness ekki að sætta sig við þessa mismunun stundinni lengur. Félagið gekk á sínum tíma frá bókun hjá ríkissáttasemjara sem tryggir að kjarasamningur starfsmanna gildi ávallt frá þeim tíma sem kjarasamningurinn rann út en hann rann út um síðustu áramót sem þýðir að starfsmenn eiga nú þegar orðið 8 mánuði í afturvirkni. Og það er ljóst að starfsmenn eru tilbúnir til að bíða enn lengur ef ekki verður hugarfarsbreyting hjá eigendum fyrirtækisins en þeir hafa hingað til einungis boðið það sama og um var samið í anda hinnar margfrægu samræmdu launastefnu sem er 11,5% í 3 ára samningi eða nánar tiltekið 4,25% á þessu ári, 3,5% árið 2012 og 3,23% árið 2013. Bara þannig að það sé algjörlega á hreinu, þá er ekki verið að fara að ganga frá samningi á þessum nótum enda eru engar forsendur fyrir slíku þar sem um útflutningsfyrirtæki er að ræða sem hefur hagnast gríðarlega vegna gengisfalls íslensku krónunnar og stórhækkaðs álverðs á liðnum misserum.

03
Aug

Fékkst þú ekki örugglega eingreiðsluna og álagið ofan á orlofsuppbótina greidda

Verkalýðsfélag Akraness vill minna félagsmenn sína á hinum almenna vinnumarkaði á að samkvæmt nýgerðum kjarasamningi þá áttu starfsmenn að fá greidda eingreiðslu að upphæð 50.000 kr og ofan á þá upphæð leggst orlof. Eingreiðslan átti að koma til útborgunar með júnílaunum.  Einnig var samið um 10.000 kr álag ofan á orlofsuppbótina og hvetur stjórn Verkalýðsfélags Akraness félagsmenn sína til að kanna vel og rækilega hvort þessar greiðslur hafi ekki örugglega skilað sér eins og kveðið er á um í nýgerðum kjarasamningi.

ess 

26
Jul

Launamunurinn í álfyrirtækjunum snýst við þegar kemur að forstjórunum

Almennir starfsmenn Norðuráls vilja sanngirniAlmennir starfsmenn Norðuráls vilja sanngirniEins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá á Verkalýðsfélag Akraness í kjaradeilu vegna launaliðar kjarasamnings starfsmanna Norðuráls en starfsmenn Norðuráls hafa verið án launahækkana frá 1. janúar 2011.  Það hefur einnig komið fram hér á heimasíðunni að gríðarlegur launamunur er nú orðinn á milli starfsmanna Fjarðaáls og Norðuráls eftir að gengið var fá kjarasamningi fyrir starfsmenn Fjarðaáls ekki alls fyrir löngu.  En launamunurinn nemur allt að 30% í sumum tilfellum og nemur hann í krónum talið frá tæpum 70.000 kr. uppí allt að 100.000 kr. fyrir sömu vinnu og sama vinnutíma á mánuði.  Þetta er launamunur sem Verkalýðsfélag Akraness og starfsmenn munu ekki og ætla ekki að sætta sig við, en forsvarsmenn Norðuráls hafa boðið sömu launahækkanir og um var samið á hinum almenna vinnumarkaði eða sem nemur 4,25% á þessu ári og 11,4% á samningstímanum.  Með öðrum orðum þá vilja forsvarsmenn Norðuráls ekki taka tillit til þeirra launahækkana sem um var samið við starfsmenn Fjarðaráls og þeirra góðu rekstrarskilyrða sem áliðnaðurinn býr við um þessar mundir en álverð stendur nú 2.600 dollurum sem er gríðarlega hátt verð.  Einnig er rétt að geta þess að launamunur er einnig á milli Alcan og Norðuráls og þá sér í lagi ef tekið er tillit til þeirrar launauppbótar sem stóriðjuskólinn gefur Alcanmönnum sem ekki stendur starfsmönnum Norðuráls til boða.

Að sjálfsögðu er það hlutverk Verkalýðsfélags Akraness að bera saman launakjör í öðrum álverksmiðjum og gera þá kröfu að félagsmenn VLFA njóti sömu launakjara og starfsbræður þeirra í öðrum álverksmiðjum, annað væri óeðlilegt enda eru engin haldbær rök fyrir að starfsmenn Norðuráls njóti lakari kjara en starfsmenn Alcan og Fjarðaáls.

Þessum rökum hafa forsvarsmenn Norðuráls hafnað alfarið til þessa og telja sig alls ekki þurfa að horfa til annarra álfyrirtækja hvað launakjör varðar m.a. vegna þess að Fjarðaál sé á landsbyggðinni og Alcan á höfuðborgarsvæðinu.   

Það er fróðlegt að sjá að launamunurinn á milli Norðuráls, Alcan og Fjarðaáls snýst við þegar launakjör forstjóranna eru skoðuð.  En ef marka má tekjublöðin þá kemur í ljós að Ragnar Guðmundsson fostjóri Norðuráls er með hæstu launin á meðal þessara þriggja forstjóra með 4,431 milljón á mánuði næst kemur Rannveig Rist forstjóri Alcan í Straumsvík með 4,337 milljónir á mánuði og síðan kemur Tómas Már Sigurðusson forstjóri Fjarðaáls með 4,132 milljón.  Það vekur undrun formanns Verkalýðsfélags Akraness að þurfa að berjast fyrir því sjálfsagða réttlæti að launakjör hins almenna launamanns í Norðuráli verði jöfnuð við launakjör í Fjarðaáli um sem nemur eins og áður sagði allt að 30%, á sama tíma og launakjör forstjóra Norðuráls eru 7,2% hærri en launakjör forstjóra Fjarðaáls ef marka má tekjublöðin.

22
Jul

90% sögðu já við kjarasamningi við Launanefnd sveitarfélaga

Kosningu um nýgerðan kjarasamning Verkalýðsfélags Akraness við Launanefnd sveitarfélaga lauk kl. 16:00 í gær og var samningurinn samþykktur með miklum meirihluta þeirra sem kusu.   En af þeim sem höfðu kosingarétt sögðu 90% já og 10% nei.

Nú hefur Verkalýðsfélag Akraness gengið frá nánast öllum sínum kjarasamningum. Félagið á einungis eftir að ganga frá launaliðnum fyrir starfsmenn Norðuráls en það er morgunljóst að þar verður við ramann reip að darga enda hafa forsvarsmenn Norðuráls hafnað öllum hugmyndum félagsins til lausnar á þeirri deilu.  Forsvarsmenn Norðuráls bjóða það sama og um var samið á hinum almenna vinnumarkaði eða sem nemur 4,2% á fyrsta ári og 11,4% á samningstímanum, þeir eru með öðrum orðum alls ekki til í það að skila þeim mikla ávinningi sem fyrirtækið hefur notið vegna gengisfalls íslensku krónunnar og stórhækkaðs álverðs.

Krafa félagsins er að starfsmenn Norðuráls fái sömu launahækkanir og starfsbræður þeirra í Fjarðaáli. En eins og sýnt hefur verið fram á hér á heimasíðunni þá er launamunur á milli starfsmanna áður nefndra fyrirtækja frá tæpum 70.000 kr uppí rúm 100.000 kr. á mánuði fyrir sömu vinnu og sama vinnutíma.  Við slíkan launamun verður ekki unað af hálfu Verkalýðsfélags Akraness og starfsmanna Norðuráls.  Næsti fundur í þessari deilu verður ekki fyrr en 22. ágúst.

Fréttir

Style Switcher
Layout Style
Predefined Colors
Background Image