Í síðustu viku leituðu tveir Pólverjar til félagsins vegna grunsemda um að hafa ekki fengið greitt samkvæmt lágmarkstöxtum hjá atvinnurekanda sem þeir störfuðu hjá á síðasta ári.  Afhentu þeir formanni félagsins launaseðla sem staðfestu að grunsemdir þeirra voru á rökum reistar.

Pólverjanir sem hafa fleiri ára reynslu af byggingarvinnu víðsvegar um heiminn, voru einungis með 648 kr á tímann í dagvinnu og 1.166 í yfirvinnu.  Því til viðbótar kom fyrir að þeir væru látnir vinna allt að 184 tíma í dagvinnu á mánuði áður en þeir fengu greitt í yfirvinnu. Samkvæmt samkomulagi við Samtök avinnulífsins sem gert var 1. júlí 2006 átti Pólverjanir að vera með í það minnsta 735 kr. í dagvinnu og 1.322 kr. 

Krafan sem félagið hefur gert á atvinnurekandann sem pólverjarnir störfuðu hjá hljóðar uppá  rúmar 72.000 kr. á hvorn fyrir sig. 

Það er alveg ljóst að brotum á erlendu vinnuafli ætlar ekkert að linna og þessi brot gera ekkert annað en að gjaldfella launakjör hjá íslensku verkafólki.  Það hefur komið fram hjá Vinnumálastofnun að það hefur þurft að leiðrétta launakjör hjá 50 til 60% þeirra sem starfa á vegum starfsmannaleigna, en ekki hefur verið kannað hvert hlutfallið í leiðréttingum er hjá þeim sem ráðnir eru í beint ráðningarsamband.  Reynslan sýnir að einnig er mikið um leiðréttingar hjá þeim sem ráðnir eru í beint ráðningarsamband.

Framtalsaðstoðin vegna skattaframtals stendur nú yfir á skrifstofu félagsins og eru einungis tveir lausir tímar eftir.

Hugsanlega verður einhverjum tímum bætt við en það liggur ekki alveg fyrir.  Það er Hugrún Olga Guðjónsdóttir sem sér um þessa þjónustu fyrir félagið og gerir það með miklum sóma.

Það er greinilegt að félagsmenn kunna vel að meta þessa þjónustu sé tekið mið af þeirri aukningu sem er á milli ára. 

Þeir félagsmenn sem eru að velta fyrir sér að nýta sér þessa þjónustu félagsins eru eindregið hvattir til að panta sér tíma, því hver er að verða síðastur í þeim efnum. 

Í samantekt sem VLFA hefur gert kemur fram að þingfarakaupið hefur hækkað um 40% meira heldur en lágmarkslaun á tímabilinu 1997 til ársins 2007.

Árið 1997 voru lágmarkslaun 61.000 kr. en í dag eru þau 125.000 og hafa því hækkað um 64.000 kr á mánuði eða um 105%. 

Athyglisvert er að sjá hversu miklu hærri prósentuhækkanir hafa komið til þingmanna heldur en verkfólks sem starfar eftir lágmarkslaunum á síðustu 10 árum.

Árið 1997 var þingfarakaupið 212.000 kr. en í dag er það 518.000 kr. og hefur hækkað um 306.000 kr á mánuði eða sem nemur 145%.

Einstaka þingmönnum hefur verið tíðrætt um að lægstu launin hafi hækkað verulega hér á landi á undanförnum árum nægir þar að nefna þingmenn eins og Pétur Blöndal og Einar Odd Kristjánsson í því samhengi. 

Staðreyndin er hins vegar sú að laun þingmanna hafa hækkað um 306 þúsund á mánuði á meðan lægstu launin hafa einungis hækkað um 64 þúsund.  Þingfarakaupið hefur eins og áður sagði hækkað um 40% meira heldur en lægstu launin.

Ef lægstu launin hefðu fengið sömu prósentuhækkun og þingmenn á umræddu tímabili þá væru lágmarkslaunin ekki 125.000 eins og þau eru í dag heldur 149.000 og munar þar um 24.000 á mánuði.

Vissulega þarf verkalýðshreyfingin að skoða nánar hvort hún eigi að taka upp krónutöluhækkanir handa þeim sem lægstu hafa launin.  Það er eðli málsins samkvæmt ekki sama hvort þriggja prósenta hækkun leggst ofaná 125.000 lágmarkslaun  eða þingfarakaup sem nemur 518.000.  Við slíka 3% hækkun myndu lágmarkslaunin hækka einungis um 3.750 á meðan þingfarakaupið myndi hækka um 15.540, munurinn er 11.790.  Prósentuhækkanir gera lítið ekkert annað en að auka á það launamisrétti sem ríkir í þessu landi.

Formaður félagsins ætlar ekki að leggja mat á hvort þingfarakaupið sé of hátt eða ekki og ugglaust vinna langflestir þingmenn vel fyrir sínum launum, enda ábyrðarfullt starf að vera þingmaður. 

Staðreyndin er hins vegar sú að lágmarkslaun hafa fengið 40% minni hækkun á síðustu tíu árum sé tekið mið af þingfarakaupinu.  Það er hollt fyrir þá þingmenn sem tala ætíð um að lægstu launin hafi hækkað mikið á undaförnum árum, að minnast að þeir hafa sjálfir fengið 40% meiri hækkun en verkafólk sem tekur laun eftir lágmarkslaunum.

Þessa dagana stendur undirbúningur fyrir sumarorlofstímann sem hæst á skrifstofu félagsins og ættu félagsmenn að fá umsóknareyðublað og bækling um sumarleiguna inn um lúgu sína í kringum 20. mars. 

  Í sumar verður sem fyrr boðið upp á dvöl í orlofshúsum félagsins í Húsafelli, Svínadal, Hraunborgum, Ölfusborgum og í þremur íbúðum á Akureyri. Einnig er félagið með í leigu íbúð í Stykkishólmi (nánari upplýsingar hér), bústað að Eiðum (nánari upplýsingar hér) og nýr möguleiki í sumar er bústaðurinn Bláfell í Koðrabúðum á landi Heiðar í Biskupstungum (nánari upplýsingar hér).

Helstu dagssetningar:

13. apríl - Frestur til að skila inn umsóknum um orlofshús í sumar

20. apríl - Fyrri úthlutun fer fram, þeir sem fá úthlutað fá það staðfest með bréfi

02. maí  - Eindagi fyrri úthlutunar, þeim vikum sem ekki eru greiddar á eindaga er úthlutað aftur

10. maí  - Endurúthlutun fer fram, þeir sem fá úthlutað fá það staðfest með bréfi

16. maí  - Eindagi endurúthlutunar

18. maí  - Fyrstur kemur, fyrstur fær! Lausum vikum er úthlutað til þeirra sem fyrstir koma

  Úthlutun fer þannig fram að allar umsóknir eru skráðar inn í tölvukerfi félagsins. Kerfið raðar öllum umsóknum í röð eftir punktastöðu, þ.e. þeir umsækjendur sem flesta hafa punktana eru fremstir í röðinni og svo koll af kolli. Ef punktar tveggja eru jafnir fær sá úthlutað sem fyrr sótti um. Kerfið vinnur sig síðan í gegnum umsóknirnar og úthlutar vikum eftir punktastöðu.

  Þeir sem ekki fá úthlutað í fyrri úthlutun lenda sjálfkrafa í endurúthlutun þar sem þeim vikum er úthlutað sem ekki voru greiddar á eindaga fyrri úthlutunar. Eftir eindaga endurúthlutunar verða lausar vikur auglýstar hér á heimasíðunni og hægt verður að sækja um þær á skrifstofu félagsins. Gildir þá hin ágæta regla: Fyrstur kemur, fyrstur fær.