Frestur til að skila inn framboðslistum til stjórnarkjörs rann út á hádegi í dag. Þar sem ekki bárust aðrir listar en sá sem stjórn og trúnaðarráð lagði fram telst sá listi sjálfkjörinn til næstu tveggja ára.

Nokkrar breytingar hafa orðið á stjórn félagsins frá því síðast. Úr stjórn gengu Auður Ásgeirsdóttir og Hjörtur Júlíusson og vill stjórn félagsins færa þeim kærar þakkir fyrir vel unnin störf í þágu félagsins og þátttöku þeirra í þeirri miklu uppbyggingu sem verið hefur á starfsemi félagsins á undanförnum árum.

Í stað Auðar tekur Bryndís Ó. Guðjónsdóttir nú sæti varaformanns félagsins en Bryndís var áður ritari. Guðmundur Rúnar Davíðsson er nú ritari stjórnarinnar, Þórarinn Helgason vararitari og þau Júlíus Pétur Ingólfsson og Skúlína Guðmundsdóttir meðstjórnendur.

Nýr formaður stóriðjudeildar er Oddur Kristinn Guðmundsson. Nýr formaður sjómannadeildar er Jóhann Örn Matthíasson og nýr varaformaður þeirrar deildar er Svavar S. Guðmundsson. Nýr varaformaður almennrar deildar er Tómas Rúnar Andrésson.

Að öðru leyti hafa ekki orðið fleiri mannabreytingar í stjórn. Vill formaður bjóða stjórnarmenn hjartanlega velkomna til starfa með von um að samstarfið verði félaginu áfram jafn farsælt og það hefur verið hingað til.

Hægt er að sjá lista nýrrar stjórnar með því að smella á meira.

Aðalstjórn    

Formenn deilda

Varaformenn deilda

Sá mikli niðurskurður á aflaheimildum í þorski hefur ekki bitnað á landvinnslunni hér á Akranesi, alla vega ekki enn sem komið.  er.  Formaður félagsins fer reglulega í vinnustaðaheimsókn í frystihúss HB Granda hér á Akranesi til að taka púlsinn á starfseminni.

Það hefur verið hægt að halda úti nánast fullri vinnslu síðustu vikur en megin uppstaða hráefnisins hefur verið ufsi og ýsa.  Aflaskipið Ebbi Ak 37 sem er á línuveiðum hefur landað ýsu til vinnslu til frystihússins og er hér um tilraunaverkefni að ræða.  Ef vel tekst til þá er hugsanlegt að fleiri smábátar landi ýsu til vinnslu í frystihúsið hér á Akranesi sem yrði gríðarlega mikið fagnaðarefni.  Til að hægt sé að vinna línu ýsuna þá má hún ekki vera undir 1,2kg að þyngd annars er nýtingin ekki nógu hagkvæm, best að hún sé í kringum 1,5kg.

Það yrði ánægjulegt ef hægt væri að nýta sem mest þann afla sem berst af smábátum til landvinnslunnar hér á Akranesi.

Formanni hefur ávalt fundist það grátlegt að horfa á eftir öllum þeim afla sem smábátar veiða seldan burtu úr byggðarlaginu til vinnslu annarstaðar á landinu, en hér getur verið um að ræða töluvert magn á ársgrundvelli

Það er því ánægjulegt að HB Grandi sé að gera tilraun með vinnslu á línuýsu sem veitt er af smábát sem gerður eru út héðan frá Akranesi.  

Það þarf ekkert að fjölyrða um mikilvægi þess fyrir samfélagið hér á Akranesi að ekki verði samdráttur í landvinnslu HB Granda, enda hefur HB og nú HB Grandi hefur verið fjöregg okkar skagamanna í rúm hundrað ár og átt stóran þátt í þeirri miklu uppbyggingu sem verið hefur hér á Akranesi á liðnum áratugum. 

Í blaðinu 24 stundir í dag er viðtal við Árna Mathiesen fjármálaráherra þar sem fjallað er um komandi kjarasamninga.  Fjármálaráðherra segir m.a. í viðtalinu orðrétt,  "Kröfur um þrjátíu prósenta hækkun lægstu launa hafa oft heyrst í aðdraganda kjarasamninga, en svo róast hlutirnir og færast nær raunveruleikanum".  Einnig sagði fjármálaráðherra að ríkið hefði ekki svigrúm til 30% launahækkunar.

Það er afar athyglisvert að fjármálaráðherra geri lítið úr þeim kröfum sem aðildarfélög Starfsgreinasambandsins hafa verið að móta að undanförnu og nánast hlær að þeirri kröfu stéttarfélaga að lágmarkslaun hækki úr 125 þúsundum í 170 þúsund.  Fjármálaráðherra talar um að algengt sé að háar kröfur heyrist í upphafi kjarasamninga en róist síðan og færist nær raunveruleikanum.

Verkalýðsfélag Akraness mun standa fast á þeirri kröfu að lágmarkslaun hækki úr 125.000 kr. í 170.000 kr. á tveggja ára samningstímabili og telur formaður að víðtæk samstaða sé innan Starfsgreinasambands Íslands um slíka hækkun. Nú þarf SGS að sýna fulla samstöðu til að slík hækkun verði að veruleika fyrir íslenskt verkafólk og sýna fjármálaráðherra um leið að krafa um 40% hækkun í upphafi kjarasamningaviðræðna haldi alla leið.

Fjármálaráðherra telur að kröfur stéttarfélaganna séu óraunhæfar ef marka má viðtalið við hann í 24 stundum í dag. Í því sambandi er rétt að minna ráðherra á að lágmarkslaun verkafólks hafa hækkað úr 63.000 kr í 125.000 kr. frá árinu 1997, eða sem nemur 105%. Á sama tíma hefur þingfararkaup ráðherrans hækkað um 145% eða 40% meira en lágmarkslaunin. Ef lágmarkslaun hefðu hækkað með sambærilegum hætti og þingfararkaupið þá væru lágmarkslaunin í dag 160.000 kr. Svo talar ráðherrann um að menn eigi að færast nær raunveruleikanum? Hvað skyldi ráðherranum finnast um þær greiðslur sem handhafar forsetavaldsins fá þegar forseti Íslands er erlendis, en samkvæmt fréttum þá voru handhöfum forsetavalds greiddar 8 milljónir vegna utanferða forseta.  Það væri nær að fjármálaráðherra liti í eigin barm hvað varðar launahækkanir og nægir að nefna lífeyrisréttindi þingmanna og ráðherra í því samhengi, þau eru ekki í neinu samræmi við það sem almennt launafólk hefur.

Það er eins og áður sagði með ólíkindum að í hvert sinn sem talað er um hækkun lægstu launa þá skuli heyrast harmakvein frá hinum ýmsu ráðamönnum þessarar Þjóðar. Það er gríðarlega mikilvægt að aðildarfélög Starfsgreinasambands Íslands standi þétt saman í komandi samningum og standi fast á kröfunni um að lágmarkslaunin hækki úr  125.000 kr í 170.000 kr á samningstímanum.