Umtalsverð aukning hefur orðið á greiðslum úr sjúkrasjóði félagsins vegna meðferðar við áfengis og fíkniefnavanda.  Á síðasta ári námu greiðslur vegna meðferðastyrkja tæpum 2 milljónum og jukust um greiðslunar um 70% á milli ára.

Fullgildir félagsmenn eiga rétt á greiðslu í eitt skipti meðan á meðferð stendur út af áfengis- eða fíkniefnasýki og dagpeninga í allt að 90 daga að loknum greiðslum frá vinnuveitanda. Dagpeningar skulu að viðbættum bótum almannatrygginga ekki nema lægri fjárhæð en 80% af meðaltali þeirra heildarlauna sem iðgjald hefur verið greitt af á síðustu 6 mánuðum.

Alltof mörg fyrirtæki greiða sínum starfsmönnum ekki laun vegna meðferðar við áfengis- eða fíkniefnasýki og því er afar mikilvægt að stéttarfélögin séu bjóði uppá meðferðastyrki.  Einfaldlega vegna þess að það er nóg fyrir fólk að vera að kljást við þann skelfilega sjúkdóm sem áfengis- og fíkniefnasýki er, svo fólk þurfi ekki einnig að hafa áhyggur af því að vera launalaust á meðan fólk tekur á sínum vanda.

Stóriðjan á Grundartanga hefur tryggt okkur skagamönnum mikla hagsældSamkvæmt upplýsingum frá Vinnumálastofnun þá eru 136 manns á atvinnuleysisskrá þessa stundina á Vesturlandinu öllu. Skiptingin á milli kynjanna er þannig að það eru 58 karlar og 78 konur.  Á Akranesi eru 62 á skrá 16 karlar og 46 konur af þessum 62 eru 15 í einhverskonar hlutastarfi.

Á þessu sést að atvinnuástandið hjá okkur skagamönnum verður að teljast nokkuð gott ef tekið er tillit til þess samdráttar sem orðið hefur í veiðum og vinnslu á undanförnum misserum.  Það þarf ekkert að fara í grafgötur með það að stóriðjan á Grundartanga hefur tryggt atvinnumöguleika okkar Akurnesinga gríðarlega á undanförnum árum. 

Ef Norðurál og Íslenaska járnblendið nyti ekki við er alveg ljóst að atvinnuástandið væri mun ótryggara heldur en það er í dag.  Það er hægt að segja að stóriðjan á Grundartanga hafi búið til mikla hagsæld fyrir okkur skagamenn og á þeirri forsendu skilur formaður félagsins það mæta vel að Húsvíkingar vilji ólmir fá álver á Bakka. 

Á fundi miðstjórnar Alþýðusambands Íslands í gær sem formaður Verkalýðsfélags Akraness sat tilkynnti Grétar Þorsteinsson, forseti ASÍ, að hann sæktist ekki eftir endurkjöri sem forseti á ársfundi ASÍ í lok október n.k. Grétar var fyrst kjörinn forseti ASÍ í maí 1996, og mun hafa gengt þessu embætti í tólf og hálft ár þegar að ársfundi kemur. Það er því ljóst að nýr forseti ASÍ verður kjörinn í lok október.

Það er einnig ljóst að það verður erfitt að fylla það skarð sem Grétar skilur eftir sig sem forseti ASÍ og vonandi finnst verðugur einstaklingur til að taka við þessu veigamikla starfi.  Það vill til að verklýðshreyfing á marga frambærilega forystumenn innan sinna vébanda því það skiptir gríðarlega miklu máli að það veljist vel hæfur einstaklingur til að gegna þessu veigamikla starfi.

Verkalýðsfélag Akraness hefur ávallt átt afar gott samstarf við forsetann í gegnum árin enda er Grétar mjög vandaður maður sem gott er að leita til þegar vandi steðjar að.

Það verður spennandi að sjá hverjir munu gefa kost á sér í þetta embætti en það ætti að skýrast á næstu vikum og mánuðum en kosið verður um nýjan forseta á ársfundinum í október eins og fram hefur komið.

Það hefur verið nóg að gera hjá starfsmönnum félagsins við að innheimta launkröfur fyrir félagsmenn að undanförnu.  Sem dæmi þá er félagið með tvær kröfur hjá ábyrgðasjóði launa vegna gjaldþrota en kröfurnar eru á fyrirtækin Öryggismiðstöð Vesturlands og byggingarfyrirtækið Handverksmenn sem voru tekin til gjaldþrotaskipta fyrr í vetur.  Krafa vegna þessara gjaldþrota er um 1. milljón króna.

Einnig er félagið að stefna byggingarfyrirtæki vegna vangreidds orlofs en um er að ræða 10 starfsmenn og er heildarkrafan vel á fjórðu milljón.

Að lokum er rétt að segja frá máli pólks sjómanns sem slasaðist um borð í loðnubáti í febrúar árið 2007 í sínum fyrsta túr.  Honum var tjáð af skipstjóra að hann ætti ekki rétt til launa vegna slysins þar sem um tímabundna ráðningu hafi verið um að ræða.  Maðurinn leitaði til Verkalýsðfélags Akraness fyrir nokkrum dögum vegna þessa máls.  Formaður félagsins fór í málið enda algerlega ljóst að skipstjórinn hafi rangt fyrir sér í þessu máli þar sem um slys var um að ræða.  Í 36.gr sjómannalaga kemur skýrt fram hver réttur sjómanna er ef um slys er að ræða um borð í skipum.

Formaður hefur verið í sambandi við útgerðina og það liggur fyrir að hér var um mistök að ræða og verður pólska sjómanninum greiddar rétt tæpar 2.7 milljónir vegna þess slys sem hann varð fyrir. 

Á þessu sérst hversu mikilvægt það er fyrir félagsmenn að vera aðilar að öflugu stéttarfélagi.