Fræðsluátak framlengt til ársloka!

Eins og mikið hefur verið fjallað um hér á heimasíðu félagsins þá stefndi Verkalýðsfélag Akraness Hval hf. vegna brota á ráðningarkjörum starfsmanns sem var við störf á hvalavertíðinni 2015.

Krafan fyrir hönd félagsmannsins hljóðaði í heildina upp á rétt rúma eina milljón og byggðist á vertíðinni 2015 en krafan var í fjórum þáttum sem eru eftirfarandi:

• Sérstök greiðsla að upphæð 5.736 kr. fyrir hverja 12 tíma vakt sem getið var um í ráðningarsamningi vegna skerðingar á frítökurétti og vegna ferða til og frá vinnustað.
• Vangreiðsla vegna lágmarkshvíldar
• Vangreiðsla vegna bónuss sem samið var um fyrir fiskvinnslufólk árið 2015
• Vangreiðsla vegna svokallaðs vikulegs frídags.

Málið vannst á báðum dómsstigum en Hæstiréttur staðfesti dóm Héraðsdóms Vesturlands þann 14. júní 2018. Hvalur hf. var dæmdur í Héraðsdómi til að greiða starfsmanninum vegna brota á kjörum sem fram komu í ráðningarsamningi upphæð sem nam rétt rúmum 455 þúsund krónum.

Það var ekki einungis að Hæstiréttur hafi staðfest dóm Héraðsdóms heldur tók hann einnig tillit til annarrar kröfu sem laut að svokölluðum vikulegum frídegi og námu því vangoldin laun starfsmannsins 512.947 kr. en einnig var Hval hf. gert að greiða starfsmanninum dráttarvexti frá 19. janúar 2016.

En strax eftir að Hæstaréttardómurinn lá fyrir stefndi Verkalýðsfélags Akraness Hval hf. vegna 97 félagsmanna sinna sem höfðu starfað á vertíðunum árin 2013, 2014 og 2015. Rétt er að geta þess að málið sem var staðfest með dómi frá Hæstarétti var prófmál og náði krafan einungis yfir eina hvalavertíð eða nánar tiltekið vertíðina 2015. Það liggur fyrir að sérstöku greiðslunnar og svokallaðs vikulegs frídags er getið í öllum ráðningarsamningum starfsmanna fyrir vertíðirnar 2013, 2014 og 2015 og því er fordæmisgildi þessa dóms ótvírætt.

Eftir dóm Hæstaréttar vonaði Verkalýðsfélag Akraness að Kristján Loftsson myndi greiða öllum starfsmönnum þau vangreiddu laun sem Hæstiréttur var búinn að staðfesta að Hvalur hf. ætti að greiða. En eins og áður sagði eru allir ráðningarsamningar starfsmanna eins og því alls ekki ágreiningur um að Hvalur hf. hafi brotið á öllum starfsmönnum sínum.

Það kom því verulega á óvart að Hvalur hf. neitaði að greiða öðrum starfsmönnum eftir dóm Hæstaréttar og því þarf að fara með málefni annarra starfsmanna fyrir dómstóla. En það er ekki ágreiningur um hvort Hvalur hf. hafi brotið á starfsmönnum heldur ætlar Hvalur hf. að beita fyrir sig tómlæti starfsmanna sem verður að segjast alveg eins og er að sé lágkúruleg málsvörn enda ekki hægt að saka starfsmenn um tómlæti þegar þeir vissu ekki að verið væri að brjóta á þeim fyrr en þeir leituðu til Verkalýðsfélags Akraness árið 2015.

Aðalmeðferð í máli allra starfsmanna hófst þann 6. mars 2019. En eins og áður sagði þá var eina málsvörn Hvals hf. að beita fyrir sig tómlæti því ekki gat Hvalur hf. beitt öðrum málsvörnum fyrir sig þar sem Hæstiréttur var búinn að staðfesta brot fyrirtækisins á ráðningarsamningi og kjarasamningi.

Formaður VLFA trúði ekki öðru en að Héraðsdómur Vesturlands myndi staðfesta dóm Hæstaréttar fyrir alla starfsmenn og hafna alfarið öllum málatilbúnaði er lýtur að tómlæti starfsmanna.

Það ótrúlega gerðist síðan að Héraðsdómur Vesturlands kvað upp dóm í maí 2019 og tók undir með Hval hf. um að starfsmenn sem voru algerlega grandalausir fyrir því að verið væri að svíkja þá um kjarasamningsbundin laun hefðu sýnt tómlæti og var fyrirtækið sýknað af kröfu allra starfsmanna á þeim grundvelli.

Formaður félagsins undrast það að hægt sé að dæma starfsmenn fyrir tómlæti þegar þeir höfðu ekki hugmynd um að Kristján Loftsson eigandi Hvals hf. væri að svína á réttindum þeirra samkvæmt ráðningarsamningum og ákvæðum kjarasamninga. Um leið og starfsmenn áttuðu sig á því að hugsanlega væri verið að brjóta á réttindum þeirra var farið með prófmál fyrir dómstóla. Takið eftir það var gert um leið og menn höfðu grunsemdir um að ekki væri all með felldu við kjör starfsmanna.

Hvernig geta dómstólar talað um tómlæti hjá venjulegu verkafólki sem hafði ekki hugmynd um að verið væri að hlunnfara það um þau laun sem þeim ber? Formaður getur skilið að tómlæti eigi að gilda ef starfsmaður veit að verið sé  að brjóta á réttindum hans og hann gerir ekkert með það árum saman.

En slíku er alls ekki til að dreifa í þessu máli enda var strax farið með prófmál fyrir dómstóla um leið og grunsemdir kviknuðu um brot á kjörum starfsmanna. Það vissi enginn að Hvalur hf. væri að svína á réttindum starfsmanna fyrir en í lok árs 2015 og þá strax var farið af fullum þunga í málið með áðurnefndu prófmáli.

Að sjálfsögðu var þessum fráleita dómi Héraðsdóms Vesturlands áfrýjað til Landsréttar og núna liggur fyrir að málin verða flutt fyrir Landsrétti 24. september. Formaður trúir ekki öðru en að Landsréttur snúi þessum ótrúlega dómi Héraðsdóms Vesturlands við enda var Hæstiréttur búinn að staðfesta í einu prófmáli að verið væri að brjóta á ráðningarkjörum starfsmanna gróflega. Það er aumkunarvert að einn ríkasti maður á Íslandi sem var dæmdur í Hæstarétti fyrir launaþjófnað skuli bera fyrir sig tómlæti starfsmanna til að koma sér hjá því að greiða laun eins og ráðningarsamningur kveður á um.

Ef starfsmaður stelur frá vinnuveitanda er starfsmaðurinn umsvifalaust rekinn þegar þjófnaðurinn kemst upp og honum jafnvel refsað af hinu opinbera. Þetta gildir þó ekki þegar málinu er snúið við. Ef vinnuveitandi stelur frá starfsmanni er vinnuveitanda ekki refsað. Öllu verra er þó að Héraðsdómur Vesturlands hafi lagt upp í þá furðulegu vegferð að hlífa vinnuveitandanum við því að borga þau laun og kjör sem ranglega voru höfð af starfsmönnum Hvals. Með öðrum orðum þá leggur dómstólinn blessun sína yfir að vinnuveitendur standi ekki við lágmarksréttindi.

Hvernig á launafólk sem veit ekki að verið sé að brjóta á réttindum sínum að geta sýnt af sér tómlæti? Hugsið ykkur allt erlenda fólkið sem starfar á íslenskum vinnumarkaði og hefur ekki þekkingu né kunnáttu til að þekkja frumskóg kjarasamningsgreina. Það er þyngra en tárum taki að Héraðsdómur Vesturlands sé að blessa launaþjónað á grundvelli þess að launafólk átti sig ekki strax á því að verið sé að hlunnfara það, þetta er svo mikill skandall að það nær ekki nokkurri átt!

Formaður VLFA trúir ekki öðru en að Landsréttur snúi þessum dómi Héraðsdóms Vesturlands við og standi vörð um launafólk og komi í veg fyrir að stórir og öflugir vinnuveitendur komist upp með að stunda stórfelldan launaþjónað á grandalausum starfsmönnum sínum. Hvernig getur það verið tómlæti starfsmanna þegar þeir höfðu ekki hugmynd um að einn ríkasti maður á Íslandi væri ekki að greiða þau laun sem ráðningarsamningar starfsmanna kveður á um.

Myndu dómstólar sýkna launafólk sem myndi stunda það að stela frá sínum vinnuveitenda á grundvelli tómlætis því atvinnurekendinn áttaði sig ekki á því fyrir en of seint? Að sjálfsögðu ekki og því er það ótrúlegt að dómstólar eigi það til að sýkna og blessa launaþjófnað vinnuveitenda á grundvelli tómlætis starfsmanna.

Eins og áður sagði þá verða Hvalsmálin flutt í Landsrétti 24. september og í huga formanns VLFA er trúverðugleiki dómstólanna undir í þessu máli því í þessu máli mun koma í ljós hvort Landsréttur muni blessa launaþjónað og standa vörð um að lágmarksréttindi launafólks á íslenskum vinnumakaði séu virt af atvinnurekendum.

Þetta mál er eitt stærsta hagsmunamál sem launafólk hefur staðið frammi fyrir í áratugi því ef dómstólar ætla að blessa launaþjófnað atvinnurekenda og fótum troða lágmarksréttindi á íslenskum vinnumarkaði er illa komið fyrir launafólki.

Á sama tíma og ASÍ er að berjast fyrir því að launaþjófnaður verði gerður refsiverður eru dómstólar að sýkna og blessa launaþjófnað á lágmarksréttindum launafólks á grundvelli tómlætis starfsmanna. Trúverðugleiki dómstóla er undir í þessu máli!

Í morgun kom Aðalsteinn Leifsson ríkissáttasemjari í heimsókn á skrifstofu Verkalýðsfélags Akraness og átti formaður gott samtal við ríkissáttasemjara.

Það skiptir alla aðila sem koma að kjarasamningsgerð að eiga í góðu samstarfi við ríkissáttasemjara og hans fólk og telur formaður VLFA að núna eins og svo oft áður hafi tekist afar vel að velja nýjan ríkissáttasemjara.

Það er að mati formanns afar virðingarvert hjá ríkissáttasemjara að heimsækja stéttarfélögin til að afla sér upplýsinga um starfsemi stéttarfélaganna.

Rétt í þessu lauk kosningu í Norðuráli um ótímabundið yfirvinnubann sem hefst 1. september og verkfall sem hefst 1. desember. Kosningin náði til félagsmanna sem starfa hjá Norðuráli og er skemmst frá því að segja að 97% greiddu atkvæði með yfirvinnubanni og verkfalli.

Kosningin fór með eftirfarandi hætti:

Á kjörskrá: 361

Þeir sem kusu: 100 eða 27,7%

Já: 97 eða 97%

Nei: 2 eða 2%

Auðir: 1 eða 1%

Á þessu sést að kosningin var gjörsamlega afgerandi og vilji starfsmanna hvellskýr en þeir sætta sig ekki við að fyrirtækið ætli sér að bjóða hækkanir á grunnlaunum sem eru langt undir því sem samið var um í lífskjarasamningum.

Það liggur fyrir í hverju ágreiningurinn milli deiluaðila kristallast en það liggur fyrir að forsvarsmenn Norðuráls hafni nánast eitt allra fyrirtækja á Íslandi að hækka laun eins og kveðið er á um í lífskjarasamningum. Miðað við þær forsendur sem fram koma í tilboði Norðuráls til stéttarfélaganna þá býður félagið eftirfarandi launahækkanir á byrjenda launataxtann næstu 3 árin:

1 janúar 2020    15.118 kr.

1 janúar 2021     17.829 kr.

1 janúar 2022     13.544 kr.

Samtals:              46.491 kr.

Krafa Verkalýðsfélags Akraness er hins vegar að byrjenda launataxti starfsmanna hækki eins og gert var í lífskjarasamningum og 95% af íslenskum vinnumarkaði hefur undirgengist að gera án vandræða. En lífskjarasamningurinn tryggir eftirfarandi taxtahækkanir auk tryggingu fyrir svokölluðum hagvaxtarauka. En hækkanir lífskjarasamningsins eru eftirfarandi og eru kröfur VLFA og VR:

1 janúar 2020     24.000 kr.

1 janúar 2021     24.000 kr.

1 janúar 2022     25.000 kr.

Samtals:              73.000 kr.

Að hugsa sér að Norðurál skuli voga sé að hafna því að hækka launataxta sinna starfsmanna eins og lífskjarasamningurinn kveður á um og bjóða þess í stað starfsmönnum að byrjendalaunataxti hækki um 26.509 kr. minna en hækkanir í lífskjarasamningum kveður á um eða sem nemur 57% lægri taxtahækkun, en allur vinnumarkaðurinn hefur samþykkt að gera. Rétt er að upplýsa að rekstur Norðuráls gengur mjög vel um þessar mundir þrátt fyrir COVID 19.

Þessi afdráttarlausa niðurstaða um kosningu um yfirvinnubann og verkfall er gott veganesti fyrir Verkalýðsfélag Akraness í þeim átökum sem framundan eru við fyrirtækið.

Formaður VLFA hefur sent niðurstöðu úr kosningunni til forstjóra Norðuráls, fulltrúa Samtaka atvinnulífsins og ríkissáttasemjara og ef ekki semst fyrir 1. september mun ótímabundið yfirvinnubann hefjast og í framhaldi af því mun verkfall hefjast 1. desember ef ekki verður enn búið að semja þá. En verkafallsaðgerðir byggjast á grein 8.11.2 í kjarasamningi aðila.

Verkalýðsfélag Akraness vill minna félagsmenn sína sem starfa hjá Norðuráli að kosningu um ótímabundið yfirvinnubann sem hefst á miðnætti 1. september og verkfalli sem hefst á miðnætti 1. desember lýkur á hádegi á næsta miðvikudag eða nánar tilgetið 29. júlí.

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá rann kjarasamningur starfsmanna út um síðustu áramót og þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir til að ná samningi í þá rúma 6 mánuði frá því samningur rann út hefur það ekki tekist.

Krafa VLFA er að launahækkanir verði með sambærilegum hætti og um var samið í svokölluðum lífskjarasamningi en því hefur Norðurál alfarið hafnað og bjóða að byrjandalaunataxti hækki um 26.000 kr. minna en lífskjarasamningurinn kveður á um.

Slíkt er eitthvað sem VLFA mun og ætlar sér alls ekki að sætta sig við enda ekki nokkur ástæða til þess að Norðurál hækki ekki sína grunnlaunataxta eins og nánast allur íslenskur vinnumarkaður hefur undirgengist að gera. VLFA vill ítreka að félagið er ekki að fara fram á að launabreytingar á grunntöxtum hækki meira en það sem samið var um í lífskjarasamningum og því er það með öllu óskiljanlegt að þessari kröfu sé hafnað af þessu stórfyrirtæki sem er blessunarlega með nokkuð góða rekstrarstöðu um þessar mundir. En rétt er að geta þess að Norðurál hefur skilað uppundir 100 milljörðum í hagnað frá því fyrirtækið hóf starfsemi hér á landi árið 1998.

Félagið vill hvetja starfsmenn til að kjósa og nýta kosningarrétt sinn, en rétt að geta þess að hægt er að kjósa á skrifstofu Verkalýðsfélagss Akraness. Formaður gerir sér grein fyrir að kosningar yfir hásumarið er ekki besti tíminn en vegna takmörkunar á verkfallsrétti starfsmanna er félagið nauðugur kostur einn að framkvæma kosningar núna enda þarf að tilkynna verkfall með þriggja mánaða fyrirvara samkvæmt grein 8.11.2 í kjarasamningi milli aðila.