Nú þarf að standa við loforðinEnn og aftur fá skuldsett heimili að finna fyrir þeim skelfilega skaðvaldi sem verðtryggingin er, en samkvæmt fréttum í gær þá hafa verðtryggð lán íslenskra heimila hækkað um sex milljarða króna vegna hækkunar á olíu- og bensínverði á síðustu tveimur vikum. Þessari hækkanir valda 0,5% hækkun á neysluvísitölu sem hefur það sjálfkrafa í för með sér að höfuðstóll verðtryggðra lána hækkar sem því nemur. 

Það alveg hægt að fullyrða að skuldsett heimili eru blóði drifin vegna verðtryggingarinnar í kjölfar efnahagshrunsins. Það er ekki bara að skuldsett heimili þurfi núna að taka við tugmilljarða Icesave-skuld sem sett hefur allt á annan endann í samfélaginu. Á meðan deilt er um Icesave þá liggur fyrir sú blákalda staðreynd að verðtryggðar skuldir heimilanna hafa hækkað um tæpa 300 milljarða frá janúar 2008 til dagsins í dag. Og halda áfram að hækka. Á sama tímabili hafa verðtryggðar innistæður fjármagnseiganda hækkað um fleiri hundruð milljarða.

Það er þyngra en tárum taki að verða vitni að því að núverandi ráðamenn þjóðarinnar bæði Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra og Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra hafa ítrekað talað um að afnema þurfi þann dragbít sem verðtrygging er íslenskum heimilum en ekkert gerist. Það vafðist hins vegar ekki fyrir þessum aðilum að afnema verðtryggingu persónuafsláttar sem samið var umsamhliða kjarasamningum 2006 og 2008. En verðtrygging persónuafsláttar hefur verið eitt af helstu baráttumálum verkalýðshreyfingarinnar í áraraðir.

Svikin loforð

Rétt er að rifja um ummæli sem Steingrímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra lét falla 16. febrúar 2009 , en hann sagðist vilja afnema verðtrygginguna þegar að búið væri að ná niður verðbólgunni. Það liggur fyrir að verðbólgumarkmiðum Seðlabankans hefur verið náð og verðbólgan er komin niður fyrir neðri vikmörk Seðlabankans sem eru 2,5%. Hví í ósköpunum leggur fjármálaráðherrann ekki fram frumvarp um afnám verðtryggingar á fjárskuldbindingum í ljósi áðurnefndra loforða? Er ekkert að marka ráðamenn þessarar þjóðar?

Eins og áður hefur komið fram þá er það ekki aðeins fjármálaráðherrann sem hefur ýjað að því að afnema ætti verðtrygginguna, heldur hefur Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, og 12 aðrir þingmenn Samfylkingarinnar, lagt fram nokkur frumvörp um afnám verðtryggingar á fjárskuldbindingum. Það gerðu þau á 128., 130. og 131. löggjafarþingi. Á þessu sést að nú hafa bæði fjármálaráðherra og forsætisráðherra talað digurbarkalega um afnám og ósanngirni verðtryggingarinnar fyrir skuldsett heimili.

Núna er kjörið tækifæri bæði fyrir stjórnarflokkana og stjórnarandstöðuflokkana að sýna í verki að þeir séu að vinna fyrir alþýðu þessa lands og afnema þennan skaðvald sem verðtryggingin er. Enda skuldar Alþingi Íslendinga skuldsettum heimilum það að þessi skefjalausa ósanngirni sem ríkir á milli fjármagnseigenda og skuldsettra heimila verði afnumin í eitt skipti fyrir öll.

Ætlar norræna velferða- og félagshyggju ríkisstjórnin að halda áfram að slá skjaldborg í kringum fjármagnseigendur af fullum þunga á meðan skuldsettum heimilum er fórnað á altari verðtryggingarinnar? Ef ríkisstjórnin hefur hvorki kjark né þor til að afnema verðtrygginguna þá verður verkalýðshreyfingin að tryggja að laun verði einnig verðtryggð. 

Álfyrirtækin mala gull en mega ekki hækka launHún var afar jákvæð fréttin sem birtist í dag þar sem fram kemur að fari svo að haldist heimsmarkaðsverð á áli út árið eins og það er í dag gætu íslensku álverin hagnast um 38 milljarða kr. aukalega miðað við meðalverðið í fyrra.

Álverðið stendur nú í 2.612 dollurum á tonnið á málmmarkaðinum í London (LME) miðað við þriggja mánaða framvirka samninga og hefur ekki verið hærra síðan sumarið 2008. Samkvæmt upplýsingum frá LME var meðalverðið á markaðinum 2.197 dollarar á tonnið í fyrra. Mismunurinn þar á milli er því 415 dollarar á tonnið.

Það er því þyngra en tárum taki að þurfa að standa í því að Samtök atvinnulífsins neiti að ganga frá samningum m.a. við starfsmenn álfyrirtækja vegna þess að verið sé að vinna með forystu Alþýðusambands Íslands að samræmdri launastefnu, launastefnu þar sem ekkert tillit á að taka til þeirrar bláköldu staðreyndar að útflutningsfyrirtæki og m.a. álfyrirtæki eru að skila gríðarlegum hagnaði vegna gengisfalls krónunnar og hækkunar á afurðaverði.

Það er eins og áður sagði með ólíkindum að unnið sé að samræmdri launastefnu þar sem ekki má undir nokkrum kringumstæðum taka tillit til góðrar stöðu þessara útflutningsfyrirtækja. Eins og margoft hefur komið fram hér á heimasíðunni þá er VLFA algjörlega tilbúið að sýna skilning þeim atvinnugreinum sem eiga undir högg að sækja vegna efnahagshrunsins. En að sama skapi gerir félagið kröfu um það að þau fyrirtæki sem eru að skila tugum milljarða króna hagnaði skili kaupmáttarskerðingunni til baka til sinna starfsmanna enda eru engar forsendur fyrir því að setja starfsmenn útflutningsfyrirtækja undir sama hatt og fyrirtæki sem berjast í bökkum í núverandi árferði.