Í gær gekk sumarið í garð með blóm í haga. En sumarið tók ekki vel á móti ræstingarkonunum í Fjölbrautaskóla Vesturlands, því í morgun var þeim afhent uppsagnarbréf þar sem fram kemur að vegna hagræðingar í rekstri og endurskipulagningar á ræstingarmálum skólans sé þeim sagt upp störfum. 

Það er óhætt að segja að það hafi skollið á suðvestan stórhríð í fangið á þessum mætu konum sem hafa séð um að ræsta skólann í tugi ára en sú sem er með lengstan starfsaldur er búin að starfa við ræstingarnar í uppundir 30 ár. Flestar eru þær með starfsaldur frá 10 árum og upp í 20 ár. 

Enn og aftur ríða snillingar hagræðingar fram og í þessu tilfelli er það nýráðinn skólameistari skólans. Hún telur eins og svo margir aðrir stjórnendur í íslensku atvinnulífi og stofnunum að mestu sparnaðarmöguleikarnir liggi í kjörum ræstingafólks. Þessum harðneskjulegu aðgerðum verður ekki lýst í fáum orðum - að enn og aftur sé ráðist að kjörum þeirra sem síst skyldi. 

Það er alveg magnað að á sama tíma og samið hefur verið við kennara um umtalsverðar kjarabætur þá skuli ráðist að kjörum ræstingarfólks og kvartað yfir að launakostnaður stofnunarinnar hafi hækkað mikið. Maður spyr sig því, ekki á að lækka launakostnað Fjölbrautaskóla Vesturlands með því að skerða launakjör þeirra sem á lökustu kjörunum eru? 

Verkalýðsfélag Akraness mótmælir þessari aðför að kjörum þessara starfsmanna harðlega og þetta sýnir svo ekki verður um villst að svona miskunnarlaust ofbeldi þurfa mörg kvenna- og lágtekjustörf að þola og því verður að mæta af fullri hörku.

Það liggur meira að segja fyrir að þessar umræddu konur hafa í tvígang verið tilbúnar til að gefa eftir af sínum kjörum til að mæta hagræðingarþörf skólans. Núna bregður hinsvegar svo við að nýráðinn skólameistari segir þeim öllum upp og félagið hefur vitneskju um að leitað hafi verið til ræstingarfyrirtækja til að taka verkið að sér. Sú saga sem er í kringum þessi blessuðu ræstingafyrirtæki er þyrnum stráð enda liggur fyrir að kjörin rýrna gríðarlega og álagið eykst þegar ræstingarfyrirtækin taka störfin að sér eins og frægt dæmi á Landsspítalanum sannar. 

Verkalýðsfélag Akraness mun skoða hvað er hægt að gera varðandi þetta mál en siðferðislega liggur ábyrgðin hjá skólameistaranum og það að hafa brjóst í sér til að ráðast á kjör þessara kvenna er formanni algjörlega óskiljanlegt. Eins og áður sagði er það lenska hjá stjórnendum þegar kemur að því að leita hagræðingar að líta til ræstingar, mötuneytis, þvottahúss og slíkra láglaunastarfa en þessu sama fólki dettur ekki í hug að kíkja á æðstu stjórnendur til að leita hagræðingar. Hafi skólameistarinn skömm fyrir þessa framgöngu og skorar formaður á hann að draga þessar uppsagnir tafarlaust til baka og leita annarra leiða en að fara í vasa íslensks lágtekjufólks til hagræðingar.     

Hún ríður ekki við einteyming vitleysan sem fylgir því að standa í kjarabaráttu. Eins og fram hefur komið í fréttum þá undirritaði Verkalýðsfélag Akraness í morgun glæsilegan bónussamning við HB Granda sem er að skila starfsmönnum gríðarlegum ávinningi, en í stað þess að gleðjast vegna góðs samnings, þá sá Efling stéttarfélag í Reykjavík ástæðu til að ýja að því að þeir hafi gengið frá þessum bónussamningi, en ekki Verkalýðsfélag Akraness!

Það kemur formanni VLFA ekkert orðið á óvart í þessari baráttu, enda hefur félagið ítrekað þurft að glíma við þá sem heita eiga samherjar í baráttunni, auk glímunnar við atvinnurekendur. VLFA hefur ætíð talað fyrir því að atvinnugreinar eins og sjávarútvegurinn eigi að skila meira til starfsfólks síns en þær hafa verið að gera. Féalgið hefur einnig bent á að við eigum að sækja meira til handa starfsfólki í útflutningsgreinum, en sum félög innan verkalýðshreyfingarinnar hafa ekki verið því sammála eins og sagan sannar. Nægir að nefna kjarasamningana 2011 og 2013 sem voru rammaðir inn af hinni alræmdu samræmdu launastefnu.

Nú bregður svo við að Efling gefur í skyn að þeir hafi gengið frá þessum bónussamningi við HB Granda! En sannleikurinn er hins vegar sá að Verkalýðsfélag Akraness vann þennan samning frá A-Ö, sendi forstjóra fyrirtækisins hugmyndir að nýjum samningi og til eru gögn sem staðfesta þessi samskipti milli formanns VLFA og forstjóra HB Granda. Einnig er til staðfesting á því þegar forstjóra HB Granda samþykkir að lokum tillögu VLFA að nýjum bónusi. Þessi samningur var síðan undirritaður í húsakynnum HB Granda á Akranesi kl. hálftíu í morgun af forstjóra HB Granda, trúnaðarmönnum og formanni VLFA. Það var svo klukkan 13 í dag að Efling undirritaði samning í Norðurgarði í Reykjavík, væntanlega copy-paste af þeim samningi sem VLFA var búið að ganga frá.

Þetta er sannleikurinn í kringum þetta bónusmál. Það má vel vera að forsvarsmenn Eflingar hafi fundað með forsvarsmönnum HB Granda síðasta föstudag og sagt að lagfæra þyrfti kjör starfsmanna. En það er nú eitthvað sem við erum að gera hvern einasta dag í samskiptum okkar við fyrirtæki. En það er ekki nóg að tala, það þarf að framkvæma hlutina. Og það kom í hlut Verkalýðsfélags Akraness að láta verkin tala og það var gert með þeim bónussamningi sem nú liggur fyrir, öllum starfsmönnum HB Granda til heilla. Nær væri að gleðjast yfir því að verið er að bæta kjör starfsmanna umtalsvert, en að standa í svona gjörningum.