Nú hafa starfsmenn Verkalýðsfélags Akraness lokið við að senda út kjörgögn vegna komandi kosningar um verkfall. Ættu kjörgögnin að vera búin að berast félagsmönnum strax eftir helgi en opnað verður fyrir kosninguna 13. apríl. Eins og áður hefur komið fram er íslenskt verkafólk á hinum almenna vinnumarkaði nú nauðbeygt til að beita verkfallsvopninu í fyrsta sinn í áratugi. 

Ástæðan er einföld, Samtök atvinnulífsins bjóða íslensku verkafólki launahækkun sem nemur 3 - 3,5% sem myndi þýða í kringum 7.000-8.000 kr. launahækkun á mánuði sem er algjörlega fjarri því að duga til að lagfæra kjör verkafólks með þeim hætti að þau dugi fyrir lágmarksframfærslu. Þetta tilboð er svo sorglegt, sérstaklega í ljósi þess að fjölmargar atvinnugreinar sem félagsmenn Verkalýðsfélags Akraness starfa hjá græða og skila hagnaði eins og enginn sé morgundagurinn. Í dag er til að mynda HB Grandi með aðalfund þar sem á að leggja til að greidd verði arðgreiðsla til eigenda sem nemur 2,7 milljörðum en fyrirtækið skilaði sem betur fer glæsilegri afkomu á síðasta ári sem nam 5,7 milljörðum í hagnað. 

Maður hefði haldið að í ljósi svona góðrar afkomu þá væri til dæmis HB Grandi tilbúinn til að skila góðri afkomu til landverkafólksins með afgerandi hætti en slíku er alls ekki til að dreifa. Þeir eru innan Samtaka atvinnulífsins og bjóða 7.000 - 8.000 kr. hækkun á mánuði. Og hvað myndi það þýða til dæmis fyrir fyrirtæki eins og HB Granda í kostnað? Jú, þetta tilboð sem fiskvinnslufólki í HB Granda og öðrum stendur til boða myndi kosta fyrirtækið í kringum 3,7 milljónir á mánuði en um 500 landverkamenn vinna hjá HB Granda. Já, hugsið ykkur, tilboðið sem SA leggur fram fyrir hönd HB Granda myndi vera með kostnaðarauka upp á 3,7 milljónir handa 500 manns sem er eilítið meira heldur en heildarlaun forstjórans á mánuði. 

Er það boðlegt að fyrirtæki sem er að greiða sér arðgreiðslur upp á 2,7 milljarða skuli leggja til að launakostnaður fiskvinnslufólksins hækki einungis um 3,7 milljónir á mánuði? Hvernig hafa eigendur slíks fyrirtækis samvisku til að taka þátt í slíkri smámunasemi og hví í ósköpunum eru fyrirtæki sem eru að skila svona ofurafkomu ekki tilbúin til að deila ávinningnum með þeim sem skapa hagnaðinn sem er jú starfsfólkið. Það er morgunljóst að það verður hvergi gefið eftir í þessari kjarabaráttu en ef til dæmis HB Grandi myndi ganga að kröfum VLFA að fullu þá myndi það kosta fyrirtækið 400 milljónir. Það eru smáaurar miðað við afkomutölur fyrirtækisins og eigendum fyrirtækisins ber siðferðisleg skylda til að skila góðri afkomu með betri og afgerandi hætti til starfsmanna heldur en hingað til hefur verið gert. 

Formaður skorar á félagsmenn sem munu fá kjörgögn eftir helgi að kjósa og segja JÁ við verkfalli. Félagið á góðan verkfallssjóð og munu starfsmenn fá 10.000 krónur fyrir hvern dag í verkfallsstyrk sem verkfallið stendur yfir. Félagið mun geta haldið sínum félagsmönnum í verkfalli í rúman mánuð miðað við þann sjóð sem félagið á og það mun félagið gera ef þurfa þykir. Félagsmenn munu öðlast rétt úr verkfallssjóði strax eftir fyrsta verkfallsdag, verkfallssjóðir eru til þess að styðja við félagsmenn í verkfallsátökum og því engin ástæða til að láta einhvern tíma líða þar til starfsmenn byrja að öðlast rétt úr verkfallssjóðnum. Formaður ítrekar enn og aftur: Kjósum, sýnum samstöðu, því oft er þörf en nú er nauðsyn. Skiptum þjóðarkökunni með sanngjörnum hætti! 

Núna er Verkalýðsfélag Akraness ásamt öðrum aðildarfélögum innan Starfsgreinasambands Íslands að undirbúa nýja kosningu til verkfalls. Kjörgögn verða send út fyrir helgi og ættu að vera búin að berast félagsmönnum í byrjun næstu viku en kosningin mun standa yfir frá 13. apríl til 20. apríl. 

Það er gríðarlega mikilvægt að þeir sem hafa kosningarétt, sem er verkafólk á hinum almenna vinnumarkaði, nýti sér kosningaréttinn og segi já við verkfalli því afstaða Samtaka atvinnulífsins til sanngjarnrar og réttlátrar kröfu verkafólks hefur verið algjört tómlæti og því ekkert annað í stöðunni en að mæta atvinnurekendum af fullri hörku með hörðum verkfallsaðgerðum. Krafa upp á 300.000 kr. lágmarkslaun innan þriggja ára er ekki bara réttlát, hún er sanngjörn og bráðnauðsynleg enda liggur það fyrir að þau kjör sem eru í boði núna fyrir verkafólk duga ekki fyrir lágmarksframfærslu sem hið opinbera hefur gefið út. Því er verkafólk eins og áður sagði nauðbeygt til að beita verkfallsvopninu í fyrsta sinn í langan tíma. 

Það skiptir máli að það verði góð þátttaka í kosningunni með afgerandi niðurstöðu því með samstöðunni verður íslensku verkafólki allir vegir færir enda hefur verkafólk þjóðina með sér í heild sinni. Almenningi í þessu landi ofbýður þau launakjör sem íslensku verkafólki er boðið upp á, sérstaklega í ljósi þess að fjöldi atvinnugreina græðir eins og enginn sé morgundagurinn án þess að vera tilbúnar til þess að rétta launafólki svo mikið sem lítinn hlut af þeim mikla hagnaði sem fyrirtækin eru að skila þessa dagana. Nægir að nefna þar sjávarútveginn fremstan í flokki, grein sem skilar 40-60 milljörðum ár hvert og arðgreiðslur flæða til eigenda upp á 6-12 milljarða, en að hækka laun fiskvinnslufólks um nokkra tugi þúsunda á ári kemur ekki til greina hjá þessum aðilum. 

Ferðaþjónustan er eins og hún er, þar eru kjarasamningsbrot og svört atvinnustarfsemi allsráðandi og það þrátt fyrir að í greininni ríki gullgrafaraævintýri um þessar mundir. Kjörin í þeirri grein eru hvað lökust á íslenskum vinnumarkaði í dag en þar er klárlega nægt svigrúm til að gera betur, vilji er allt sem þarf hvað það varðar.

Verkalýðsfélag Akraness býr sig undir grjóthart verkfall en sem betur fer stendur félagið gríðarlega vel fjárhagslega og er með góðan verkfallssjóð og það liggur fyrir að félagið mun geta haldið sínum félagsmönnum í verkfalli í rúman mánuð án þess að sjóðurinn myndi tæmast. Það er morgunljóst að félagið mun nýta verkfallssjóðinn í þessum átökum enda er sjóðurinn til þess og það mun hjálpa félagsmönnum að fara í þessi hörðu átök sem framundan eru.