Góðir félagar

Þetta er búinn að vera góður ársfundur. Hér hefur verið mikil eindrægni og góður andi. Kannski að fagurt og friðsælt umhverfi hér á Akureyri hafi haft þessi góðu áhrif á okkur, eins og Kristján bæjarstjóri fullyrti í gærmorgun.

Fyrir mér hefur þessi ársfundur verið eins og eitt samfellt sjálfsstyrkingarnámskeið. Auðvitað kemur það fyrir okkur öll, að okkur finnst lítið ganga og okkur finnst að árangur erfiðisins sé lítill. Síðan er því stundum haldið fram, að við höfum náð öllum helstu markmiðum okkar – það sé ekkert eftir til að berjast fyrir.

Ég held að Stefán Ólafsson prófessor hafi sýnt okkur fram á hið gagnstæða hér í gær, þegar hann lýsti þróun kjara í Bandaríkjunum, hjá almennu verkafólki annars vegar og hátekjufólki hins vegar. Þar kom berlega í ljós, að allur ávinningur af miklum hagvexti hefur engu skilað til láglaunafólksins, kaupmáttur þess hefur beinlínis rýrnað – á meðan hátekjufólkið og forstjórarnir hafa margfaldað sinn kaupmátt.

Hafi einhver okkar haft einhverjar efasemdir um mikilvægi starfa okkar og hlutverk, þá hljótum við að hafa læknast af þeim. Ég get ekki ímyndað mér að nokkur hér inni vilji stefna í þessa átt.  Þess vegna var þetta þörf áminning og nauðsynleg. Það er nefnilega ákveðið ástand í þjóðfélaginu núna. Ég tek heilshugar undir það sem Grétar Þorsteinsson, forseti Alþýðusambandsins sagði í ávarpi sínu í gærmorgun. Það hefur fjarað undan samfélagslegum gildum, samkennd og samhjálp.

Og sænsku félagarnir settu hlutverk okkar í alþjóðlegt samhengi. Okkar starf skiptir ekki bara máli á heimavellinum, heldur berum við ábyrgð gagnvart félögum okkar í útlöndum – og það munar um þátttöku okkar í alþjóðlegu starfi.

Í máli sænsku félaganna kom meðal annars fram að baráttu sumra félaga okkar í útlöndum er ekki síður hægt að lýsa sem mannréttindabaráttu en verkalýðsbaráttu. Það sýnir ef til vill betur en margt annað hversu tengd þessi viðfangsefni eru – barátta launafólks og mannréttindabarátta. Það er meðal annars þess vegna sem við gripum inn í þegar ríkisstjórnin ætlaði að svelta mannréttindaskrifstofuna með því að svipta hana rekstrarfé. Við getum ekki talað digurbarkalega í útlöndum og sofið á verðinum heima fyrir.

Ágætu félagar.

Sjálfsstyrkingin var góður undirbúningur undir umfjöllunina um atvinnu- og kjaramálin. Ég held að ég taki ekki of mikið upp í mig þó ég haldi því fram að við höfum náð að stilla saman kraftana betur en nokkru sinni. Hafi einhvern tíma verið um að ræða sundurlyndi í okkar röðum – þá er það á hröðu undanhaldi. Við finnum styrk hvert frá öðru og málin eru afgreidd í bróðerni.

Það skiptir líka miklu máli. Það hefur trúlega ekki verið jafn mikilvægt um langan tíma, þegar við höfum í huga þær aðstæður sem við búum við í dag og þau verkefni sem framundan eru. Þar má enginn skorast undan. Það sem við eigum sameiginlegt er miklu mikilvægara en smávægilegur skoðanaágreiningur.

Þegar ég sleit ársfundi Starfsgreinasambandsins fyrir ári síðan, sagðist ég vera bjartsýnn. Það var ekkert ofsagt í því. Þetta ár sem síðan er liðið gerir það að verkum að ég kom enn bjartsýnni til þessa fundar – þannig hefur starfið hjá okkur verið og sá andi sem ríkir í Starfsgreinasambandinu. Og vinnan á þessum fundi og samheldnin draga síst úr. Ég veit ekki hvar þetta endar.

Góðir félagar

Ég þakka fundarstjórunum okkar, Guðmundi Þ Jónssyni, og Ásgerði Pálsdóttur, riturum fundarins og starfsfólki góð störf. Hér hefur allt gengið vel fyrir sig.

Þá vil ég líka nota tækifærið og þakka Birni Snæbjörnssyni og hans fólki á Einingu-Iðju fyrir alla þá vinnu sem þau hafa lagt af mörkum – í undirbúningi fundarins og á honum sjálfum. Og kvöldskemmtunin í gærkvöldi var hreint frábær. Sömuleiðis vil ég þakka Aðalsteini á Húsavík og hans fólki fyrir góðar góðar gjafir. Þessa ársfundar verður líklega minnst sem gjafafundarins mikla.

Kærar þakkir Norðlendingar fyrir frábærar mótttökur.

Ég vil jafnframt óska framkvæmdastjórninni til hamingju með endurnýjað umboð og vænti áfram góðs af samstarfinu í henni.

Ágætu félagar.

Okkar bíða mörg og mikilvæg verkefni. Stærst er auðvitað að ná fram leiðréttingu á kjörum okkar fólks. Það er alveg sama hvernig menn stilla þeim málum upp – og við skulum vera viðbúin alls konar mótbárum og fortölum  - forsendur kjarasamninganna hafa ekki gengið eftir og það ber að leiðrétta. Með það verkefni í farteskinu förum við af þessum fundi.

Um leið og ég þakka fyrir samstarfið á fundinum vil ég óska ykkur góðrar og farsællar heimferðar og heimkomu.

Fimmta ársfundi Starfsgreinasambands Íslands er slitið.

Heimild SGS