• Þjóðbraut 1, 300 Akranes
  • Mán - Fim: 8:00 - 16:00, Föstudaga 08:00 - 15:15
15
Mar

Formaður félagsins og framkvæmdastjóri SGS fóru á fund sérnefndar Alþingis í morgun

Formaður félagsins fór í morgun ásamt framkvæmdastjóra Starfsgreinasambandsins á fund sérnefndar Alþingis sem hefur það verkefni að fjalla um frumvarp um auðlindaákvæði í stjórnarskrá (þjóðareign á náttúruauðlindum).

Hafði Birgir Ármannsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins og formaður nefndarinnar óskað eftir áliti SGS á umræddu frumvarpi. 

Skúli Thoroddsen framkvæmdastjóri SGS fór yfir afstöðu SGS í þessu máli og kom fram í hans máli að SGS vill að náttúruauðlindir Íslands séu í þjóðareign og þær nýttar til hagsbóta fyrir þjóðina.  

Formaður félagsins telur það afar brýnt að auðlindir hafsins sem og aðrar auðlindir séu eign þjóðarinnar.  Hins vegar verður að tryggja að frumvarpið skapi ekki réttarfarslega óvissu. 

Það er með öllu óþolandi að horfa uppá hvernig kvótakerfið hefur leikið margar byggðir þessa lands.  

Það getur vart verið eðlilegt að útgerðamaður sem hefur umráðarétt yfir aflaheimildum geti ákveðið uppá sitt einsdæmi að hætta útgerð og selt allar aflaheimildir frá sér og skilið heilt byggðarlag í sárum.  Gengið í burtu með tugi ef ekki hundruði milljóna króna í vasanum og skilið sjómenn og fiskivinnslufólk eftir atvinnulaust og nánast allslaust. 

Þetta atvinnuóöryggi sem sjómenn og fiskvinnslufólk þarf að búa við er ekki nokkrum bjóðandi.  Við Skagamenn höfum að undanförnum misserum þurft að horfa eftir umtalsverðum aflaheimildum sem seldar hafa verið burt úr bænum.  Nægir þar að nefna að smábátaútgerð hér á Akranesi hefur dregist stórlega saman á síðustu mánuðum.  Einnig hefur starfsfólki Haraldar Böðvarssonar fækkað umtalsvert við sameiningu við Granda.  Starfsöryggi sjómanna og fiskivinnslufólks er verulega ótryggt í núverandi fiskveiðistjórnarkerfi.

Það er gríðarlega mikilvægt að sátt náist í þjóðfélaginu um sjávarútvegsmál okkar Íslendinga.  Það sjávarútvegskerfi sem við búum við núna er eins ósanngjarnt og hugsast getur og því þarf að breyta, þjóðinni allri til hagsbóta.

14
Mar

Fast þeir sóttu sjóinn

Formaður félagsins kíkti á bryggjuna snemma í morgun og hitti þar harðjaxlana Eið Ólafsson og Kristófer Jónsson en þeir eru félagsmenn í Verkalýðsfélagi Akraness.

Þeir félagar er á tólf tonna bát sem ber nafnið Ísak Ak 67.  Voru þeir Eiður og Kristófer að  koma úr róðri í skítabrælu, suðvestan 7 til 8 vindstigum með drekkhlaðinn bát samtals um 11 tonn.

Þeir tjáðu formanni að fiskiríið sé búið að vera með ágætum það sem af er vertíð.   Núna sé staðan hins vegar þannig að erfitt sé að fá leigukvóta og verðið sé einnig mjög hátt. 

Það er alveg óhætt að segja að trillusjómennskan sé ekkert sældarlíf þegar veður eru válynd eins og oft vill verða hér á Íslandi.  Nægir að heyra fréttir að sjóslysinu frá því í gærkveldi vestur á fjörðum til að sjá hversu hættulegt starf trillusjómennska getur verið.  En vissulega eru æði margir ljósir punktar varðandi trillusjómennsku, tekjurnar geta t.d verið mjög góðar þegar aflar vel.  Og í góðri tíð og góðu fiskiríi er fátt skemmtilegra en að vera í snertingu við hafið og anda að sér tærum sjávarilmi.

13
Mar

Formaður fór í vinnustaðaheimsókn til starfsmanna síldarbræðslunnar

Formaður félagsins fór í vinnustaðaheimsókn í síldar- og fiskimjölsverksmiðjuna í gær. 

Það kom fram hjá starfsmönnum að búið væri að landa um 26 þúsund tonnum að uppsjávarafla það sem af er þessu ári og er það umtalsvert meira heldur á sama tíma í fyrra.  Mikil törn hefur verið á starfsmönnum verksmiðjunnar að undanförnu og nægir að nefna í því samhengi að starfsmenn hafa staðið 62 vaktir og það nánast í einni lotu.

Í janúar gekk félagið frá nýjum sérkjarasamningi fyrir starfsmenn síldarbræðslunnar sem tryggir starfsmönnum mun betri kjör heldur en sjá eldri.  Það sem gert var í nýja samningum var að hinar ýmsu kaupaukagreiðslur voru færðir inní grunnlaun sem tryggir starfmönnum mun betri kjör þegar ekki eru staðnar vaktir.

12
Mar

Brotum á erlendum starfsmönnum ekkert að linna

Í síðustu viku leituðu tveir Pólverjar til félagsins vegna grunsemda um að hafa ekki fengið greitt samkvæmt lágmarkstöxtum hjá atvinnurekanda sem þeir störfuðu hjá á síðasta ári.  Afhentu þeir formanni félagsins launaseðla sem staðfestu að grunsemdir þeirra voru á rökum reistar.

Pólverjanir sem hafa fleiri ára reynslu af byggingarvinnu víðsvegar um heiminn, voru einungis með 648 kr á tímann í dagvinnu og 1.166 í yfirvinnu.  Því til viðbótar kom fyrir að þeir væru látnir vinna allt að 184 tíma í dagvinnu á mánuði áður en þeir fengu greitt í yfirvinnu. Samkvæmt samkomulagi við Samtök avinnulífsins sem gert var 1. júlí 2006 átti Pólverjanir að vera með í það minnsta 735 kr. í dagvinnu og 1.322 kr. 

Krafan sem félagið hefur gert á atvinnurekandann sem pólverjarnir störfuðu hjá hljóðar uppá  rúmar 72.000 kr. á hvorn fyrir sig. 

Það er alveg ljóst að brotum á erlendu vinnuafli ætlar ekkert að linna og þessi brot gera ekkert annað en að gjaldfella launakjör hjá íslensku verkafólki.  Það hefur komið fram hjá Vinnumálastofnun að það hefur þurft að leiðrétta launakjör hjá 50 til 60% þeirra sem starfa á vegum starfsmannaleigna, en ekki hefur verið kannað hvert hlutfallið í leiðréttingum er hjá þeim sem ráðnir eru í beint ráðningarsamband.  Reynslan sýnir að einnig er mikið um leiðréttingar hjá þeim sem ráðnir eru í beint ráðningarsamband.

09
Mar

Félagsmenn kunna vel að meta framtalsaðstoð félagsins

Framtalsaðstoðin vegna skattaframtals stendur nú yfir á skrifstofu félagsins og eru einungis tveir lausir tímar eftir.

Hugsanlega verður einhverjum tímum bætt við en það liggur ekki alveg fyrir.  Það er Hugrún Olga Guðjónsdóttir sem sér um þessa þjónustu fyrir félagið og gerir það með miklum sóma.

Það er greinilegt að félagsmenn kunna vel að meta þessa þjónustu sé tekið mið af þeirri aukningu sem er á milli ára. 

Þeir félagsmenn sem eru að velta fyrir sér að nýta sér þessa þjónustu félagsins eru eindregið hvattir til að panta sér tíma, því hver er að verða síðastur í þeim efnum. 

08
Mar

Lágmarkslaun væru 24.000 kr. hærri á mánuði, hefðu þau fengið sömu prósentuhækkanir og þingfarakaupið á síðustu 10 árum

Í samantekt sem VLFA hefur gert kemur fram að þingfarakaupið hefur hækkað um 40% meira heldur en lágmarkslaun á tímabilinu 1997 til ársins 2007.

Árið 1997 voru lágmarkslaun 61.000 kr. en í dag eru þau 125.000 og hafa því hækkað um 64.000 kr á mánuði eða um 105%. 

Athyglisvert er að sjá hversu miklu hærri prósentuhækkanir hafa komið til þingmanna heldur en verkfólks sem starfar eftir lágmarkslaunum á síðustu 10 árum.

Árið 1997 var þingfarakaupið 212.000 kr. en í dag er það 518.000 kr. og hefur hækkað um 306.000 kr á mánuði eða sem nemur 145%.

Einstaka þingmönnum hefur verið tíðrætt um að lægstu launin hafi hækkað verulega hér á landi á undanförnum árum nægir þar að nefna þingmenn eins og Pétur Blöndal og Einar Odd Kristjánsson í því samhengi. 

Staðreyndin er hins vegar sú að laun þingmanna hafa hækkað um 306 þúsund á mánuði á meðan lægstu launin hafa einungis hækkað um 64 þúsund.  Þingfarakaupið hefur eins og áður sagði hækkað um 40% meira heldur en lægstu launin.

Ef lægstu launin hefðu fengið sömu prósentuhækkun og þingmenn á umræddu tímabili þá væru lágmarkslaunin ekki 125.000 eins og þau eru í dag heldur 149.000 og munar þar um 24.000 á mánuði.

Vissulega þarf verkalýðshreyfingin að skoða nánar hvort hún eigi að taka upp krónutöluhækkanir handa þeim sem lægstu hafa launin.  Það er eðli málsins samkvæmt ekki sama hvort þriggja prósenta hækkun leggst ofaná 125.000 lágmarkslaun  eða þingfarakaup sem nemur 518.000.  Við slíka 3% hækkun myndu lágmarkslaunin hækka einungis um 3.750 á meðan þingfarakaupið myndi hækka um 15.540, munurinn er 11.790.  Prósentuhækkanir gera lítið ekkert annað en að auka á það launamisrétti sem ríkir í þessu landi.

Formaður félagsins ætlar ekki að leggja mat á hvort þingfarakaupið sé of hátt eða ekki og ugglaust vinna langflestir þingmenn vel fyrir sínum launum, enda ábyrðarfullt starf að vera þingmaður. 

Staðreyndin er hins vegar sú að lágmarkslaun hafa fengið 40% minni hækkun á síðustu tíu árum sé tekið mið af þingfarakaupinu.  Það er hollt fyrir þá þingmenn sem tala ætíð um að lægstu launin hafi hækkað mikið á undaförnum árum, að minnast að þeir hafa sjálfir fengið 40% meiri hækkun en verkafólk sem tekur laun eftir lágmarkslaunum.

Fréttir

Style Switcher
Layout Style
Predefined Colors
Background Image