Skjaldborg fyrir fjármagnseigendur

 

Mánudaginn 4. október voru um 8.000 manns mætt á Austurvöll. Að mínu mati krafðist stór hluti þess fólks sem þar var mættur almennra leiðréttingu á þeim forsendubresti sem hefur orðið á skuldum íslenskra heimila. Samkvæmt útreikningi frá Hagsmunasamtökum heimilanna þá áætla þau að kostnaður íslenskra heimila vegna bankahrunsins nemi rúmum 400 milljörðum króna í formi hækkunar á gengis- og verðtryggðum lánum heimilanna.

Alþýða þessa lands hefur þurft að horfa upp á hvernig slegin hefur verið skjaldborg utan um fjármagnseigendur hér á landi og nægir að nefna í því samhengi 200 milljarða greiðslu inn í peningamarkaðssjóðina við hrun bankanna. Á sama tíma þegar koma tillögur um almenna leiðréttingu á skuldum heimilanna vegna þess forsendubrests sem varð þá spretta fram varðmenn fjármagnseigenda og tala slíkar tillögur niður af fullum þunga.

Skuldsett heimili geta ekki sætt sig við að lesa um í fréttum nánast vikulega af stórfelldum afskriftum hjá auðmönnum og einstökum fyrirtækjum á sama tíma og erfitt virðist vera að finna lausn á skuldavanda heimilanna. Þessar afskriftir hafa ratað í fjölmiðla á undanförnum mánuðum:

•   54,7 milljarðar hjá 8 ótilteknum fyrirtækjum
•   Kjalar í eigu Ólafs Ólafssonar 88 milljarðar
•   Ólafur Ólafsson, Egla 25 milljarðar
•   1998 í eigu Jóns Ásgeirs 30 milljarðar
•   SÆ14 (áður Húsbygg) 400 milljónir
•   Bjarni Ármannsson 800 milljónir
•   Pálmi Haraldsson í Fons 30 milljarðar
•   Sigurður Bollason 11 milljarðar
•   Finnur Ingólfsson í Langflugi 14 milljarðar
•   Magnús Kristjánsson útgerðarmaður 50 milljarðar
•   Skinney Þinganes 2,6 milljarðar
•   Samtals 306,5 milljarðar